Μεγάλωσε λίγο!!!

Η νεαρή ηλικία έχει από όλες τις απόψεις τις περισσότερες ευκολίες. Όσο κι αν, τη στιγμή που περνάς τα νεανικά σου χρόνια, φουσκώνεις και ξεχειλώνεις τα πράγματα, σε βαθμό υπερθετικό, το δεδομένο αυτό καθίσταται κτήμα και βαθύτατη γνώση σου καθώς τα χρόνια περνούν, καθώς εισέρχεσαι σε νέες, μεταβατικές φάσεις, και καθώς οι απαιτήσεις αρχίζουν να αυξάνονται. Είναι η περίοδος της ζωής σου που δεν έχεις την ευθύνη, παρά μόνο του εαυτού σου, που οι δύσκολες αποφάσεις λαμβάνονται από άλλους και όχι από εσένα, και που το άγχος της επιβίωσης περνά και δεν σε ακουμπά. Έτσι, ενδεικτικά μόνο…
Ίσως κι αυτός να είναι ο βασικότερος λόγος που, μολονότι έχεις αφήσει ανεπιστρεπτί πίσω τα σχετικά χρόνια, παραμένεις εμμονικά κολλημένη εκεί και αρνείσαι πεισματικά να μεγαλώσεις. Οι παράγοντες μπορεί να είναι ποικίλοι, και εύχομαι πραγματικά να μην έχουν κάποιο βαθύ ψυχικό υπόβαθρο, που δεν θα σου αφήνει περιθώρια για εναλλακτικές κινήσεις. Μακάρι να πρόκειται απλά για απόρροια καλομαθημένου κοριτσακιού και καπρίτσιου εν εξελίξει. Όπως και να έχει, συμπεριφορές όπως οι ακόλουθες, υποδηλώνουν ακριβώς την παραπάνω άρνηση, και ην προσκόλληση σου στις ευκολίες, από τις οποίες δυστυχώς δεν μπορείς να ξεκολλήσεις:

• Αρνείσαι να εργαστείς. Θεωρείς ότι είσαι η βασίλισσα του Σαβά, την οποία οι πιστοί της ακόλουθοι υποχρεούνται να υπηρετούν αγόγγυστα. Με ένα μείγμα τεμπελιάς και ατελείωτης ανίας, έχεις βρει κάποιον που επιμένει να σε συντηρεί, είτε λέγεται οικογένεια, είτε αγόρι, και η ίδια μετακινείσαι νωχελικά από καναπέ σε κρεβάτι all day long. Ίσως θα σου χρειαζόταν ένα καλό μάθημα, αλλά επειδή κανείς δεν φαίνεται διατεθειμένος να στο δώσει, θα το μάθεις και μόνη σου, όταν καταλάβεις ότι από τις σημαντικότερες μορφές ανεξαρτησίας, είναι η οικονομική. Κάτσε τώρα εσύ να εξαρτάσαι από τον καθένα και να μην έχεις προσωπική βούληση. Θλιβερό, έτσι;
• Παιδιάστικες αντιδράσεις, τσαντίζεσαι και κρατάς μούτρα, έχεις το κλάμα έτοιμο στο πρόσωπο, σκαρώνεις σχέδια τιμωρίας και αντεκδίκησης όσων σε ενοχλούν. Και γενικότερα, φέρεσαι σαν μπεμπέκα, της οποίας τα χατίρια δεν γίνονται και για αυτό θα τιμωρήσεις όσους είναι άμεσα υπεύθυνοι. Λες και όλος ο ντουνιάς δεν έχει άλλη δουλειά να κάνει, αλλά να ασχολείται με τα κέφια σου. Έτσι είναι, αν έτσι νομίζεις…
• Επιμένεις να παραμυθιάζεις τον εαυτό σου, αναβάλλοντας όλες τις κρίσιμες ενηλικιωτικές αποφάσεις για το μέλλον. Βρίσκοντας διαρκώς νέες δικαιολογίες, ώστε να αιτιολογείς την εν λόγω στάση σου, και αποφασίζοντας ότι απλά δεν είσαι ακόμη σε θέση να πάρεις τα ηνία της ζωής σου στα χέρια σου. Είναι κάτι που διαπραγματεύεσαι μόνη σου, με τον καιρό να περνά κι εσύ να βρίσκεσαι ακόμη στο ίδιο σημείο. Ακλόνητη…
• Αρνείσαι να λάβεις αποφάσεις, δεν ρισκάρεις το παραμικρό και ποτέ, και πετάς το μπαλάκι στους άλλους, όταν δεν μένεις τελείως άπραγη. Λέξεις όπως «προσωπικότητα» και «αυτονομία στη λήψη αποφάσεων» δεν εντάσσονται στο προσωπικό σου λεξιλόγιο, καθώς είσαι βέβαιη, ότι κάποιος θα βρεθεί να κάνει τη μαγική κίνηση που θα σου λύσει τα χέρια και θα χρεωθεί την καυτή πατάτα κάθε φορά, που κανονικά θα έπρεπε να έχεις μόνο εσύ χρεωμένη και κανένας άλλος.
• Επιμένεις να ζεις στην κοσμάρα σου, πολύ έξω από την αληθινή ζωή και τα προβλήματα του έξω κόσμου. Αυτά εξακολουθούν να παραμένουν ενοχλητικά ζουζουνίσματα στο κεφάλι σου, τα οποία αποδιώχνεις όπως μία μύγα, εξακολουθώντας να προβληματίζεσαι για το ποιος θα είναι ο νικητής του Voice ή του τι φόρεσε η Βίκυ Χατζηβασιλείου στην τάδε επίσημη πρεμιέρα. Το δυστυχές είναι ότι και το μέγεθος των οριζόντων σου, όσο σπουδαγμένη κι αν είσαι (δεν λέω μορφωμένη, γιατί αυτό θα προϋπέθετε και μία άλλη νοοτροπία), είναι αντίστοιχα περιορισμένο. Και δεν προβλέπεται να διευρυνθεί σύντομα…

Το να έρθει κάποιος και να σε ταρακουνήσει για να επανέλθεις στον κόσμο των μεγάλων, δεν προβλέπεται να επιφέρει αποτέλεσμα. Και αυτό γιατί έχεις πραγματικά πείσει τον εαυτό σου ότι δεν εμπεριέχεσαι σε αυτόν. Εξακολουθείς να είσαι ακόμη το κοριτσάκι εκείνο, που απλά περιμένει τα πάντα από τους άλλους και είναι πεπεισμένο ότι θα τα λάβει κιόλας. Μεταξύ μας, δεν σου δίνω και το απόλυτο άδικο. Προφανώς, έχεις βρει γονιμότατο έδαφος για να αναπτύξεις τις σχετικές συμπεριφορές και να εκμεταλλευτείς (γιατί περί εκμετάλλευσης πρόκειται) όλους εκείνους που προθυμοποιούνται να σε στηρίξουν. Εύχομαι να μη σου συμβεί το οποιοδήποτε απότομο γεγονός, που θα σε ενηλικιώσει απότομα μία και καλή, ρίχνοντας σε βίαια από το βασίλειο των ουρανών στο οποίο κατοικοεδρεύεις. Ίσως η καλύτερη λύση να ήταν να αφυπνιστούν οι μέχρι τούδε σωτήρες σου και να σε αφήσουν να τα βγάλεις πέρα μόνη σου, οδηγώντας σε στο να μεγαλώσεις, έστω και απότομα. Το να λάβεις τη σχετικά απόφαση μόνη σου, το αφήνω για το λιγότερο πιθανό μέρος του τζογαδόρικου στοιχήματος μου. Γιατί προϋποθέτει κάτι βασικό: ωριμότητα. Της οποίας δεν θα έλεγα ότι είσαι και η πλέον ένθερμη εκπρόσωπος…
source:marymary.gr