Μπορείς να πέσεις πολύ χαμηλά!

Η γλώσσα μου έχει μαλλιάσει, τα γράμματα στο πληκτρολόγιο μου έχουν αρχίσει να ξεθωριάζουν από το ανελέητο σφυροκόπημα, και η επανάληψη μοιάζει έτοιμη να αρχίσει να κρούει τη θύρα μου. Ε ναι, να είμαστε και έντιμος απέναντι σου, η αλήθεια είναι ότι σου έχω γράψει και ξαναγράψει για την προσπάθεια, τους τρόπους, τις μεθόδους, τα κλικ στην αντίληψη που πρέπει να κάνεις για να πας ψηλά, να επιτύχεις, να σε κάνεις υπερήφανη. Όλο και πιο ψηλά, το βασικό σου σύνθημα, στο δρόμο για την επιτυχία, σωστά; Σωστά. Και με τον αντίθετο τι γίνεται;
Όχι, δεν εννοώ αυτόν της αποτυχίας. Η συγκεκριμένη έννοια παραείναι αόριστη και ευεπίφορη στις προσωπικές αξιολογήσεις τους καθενός, και την προσωπική του ή μη επιείκεια. Θα αναφερθώ όμως σε πιο αντικειμενικές καταστάσεις, αυτές που δηλώνουν ότι έχεις πάρει φόρα, φόρα κατηφόρα, και δεν σε σταματά τίποτα από την ξέφρενη τροχιά, που έχεις αρχίσει να διαγράφεις. Όλο και πιο κάτω, όλο και χαμηλότερα, σε έναν κακοτράχαλο και πάντως δύσβατο δρόμο, από τον οποίο δεν μπορείς να απεμπλακείς εύκολα, άπαξ και μπεις. Για αυτό, διπλή προσοχή και σήμα κινδύνου στα παρακάτω, που συνιστούν τους αναμφίβολα πιο επίφοβους οδοδείκτες και σήματα στην καταστροφική πορεία σου:
Διαρκείς εκπτώσεις. Σε αυτά που πιστεύεις. Σε όσα γουστάρεις. Στα θέλω και τα πιστεύω σου, με άλλα λόγια. Ανεξαρτήτως λόγων και παραγόντων, ό,τι κι αν είναι αυτό που σε ωθεί να αφαιρείς κάθε φορά λίγο ακόμη από το προσωπικό σου κεφάλαιο, και την αυταξία που μόνη σου δημιουργείς και εξαιρετικά ευκολότερα καταστρέφεις, το βέβαιο είναι ότι κάθε ξεχωριστή έκπτωση σου δίνει ένα χτύπημα προς τα κάτω, ένα ακόμη σημάδι οπισθοχώρησης από το σημείο που βρίσκεσαι. Και δεν θα σταματήσει, αν η ίδια δεν βάλεις την τελεία, εμμένοντας στο επίπεδο που θες να διατηρήσουν όλα αυτά, με τα οποία έχεις να κάνεις…
Αξιοπρέπεια προς πώληση. Ναι, και αυτή πωλείται και βγαίνει στο σφυρί κανονικότατα, και μάλιστα σε εξευτελιστικές τιμές πολλές φορές. Εύκολα, όπως και κάθε άλλο αγαθό, όσο πανανθρώπινο και ανωτέρω κι αν το αντιμετώπιζες κάποτε. Και λέω κάποτε, γιατί την έχεις βάλει στη γωνία και την πυροβολείς, υποβαθμίζοντας την διαρκώς. Με λόγια και πράξεις, με υποχωρήσεις και συμβιβασμούς, με αρνήσεις και ενδοτικότητα, απλά χρειάζεται να βρεις τον τρόπο και να αποδειχτείς πρόθυμη στα καλέσματα των Σειρήνων. Μωρέ το ξέρω, γλυκό είναι, αλλά πίστεψε με, οδηγεί κατευθείαν στο βούρκο αν δεν προσέξεις.
Ένοχη συνείδηση. Οι Ερινύες αποτελούν ιδιαίτερα επίμονα πλάσματα, και δεν σταματούν εύκολα, όταν ανοίξεις την Κερκόπορτα σου και τις μπάσεις μέσα. Οι τύψεις εμφανίζονται για όλα αυτά που έκανες ή δεν έκανες, για όσα είπες ή κράτησες το στόμα σου κλειστό, και τα οποία σε μειώνουν πάνω από όλα μπροστά στον εαυτό σου. Αυτή είναι η χειρότερη καταδίκη, μεγαλύτερη ακόμη και από του περίγυρου σου. Και αν φτάσεις στο σημείο να μην μπορείς να κοιμηθείς με ευκολία στη νύχτα, έχοντας παραδοθεί στις συνέπειες ανόσιων και απρεπών πράξεων, παραλείψεων και ενεργειών, τότε καλά θα κάνεις να φοβάσαι στα αλήθεια για το εγώ σου, όχι με την εγωιστική, αλλά την ανθρώπινη σημασία του…
Προδοσίες. Όσα ελαφρυντικά κι αν προσπαθήσεις να σου προσδώσεις, όσο κι αν θεωρείς τον εαυτό σου δικαιολογημένο ή οδηγημένο με το ζόρι στη σχετική ενέργεια, όχι απλά δεν αφαιρείς την ηθική της απαξία, αλλά τη στιγματίζεις ακόμη περισσότερο, περιχαρακώνοντας την. Απέναντι σε όποιον κι αν έβγαλες το μαχαίρι και του έδωσες την πιο γερή μαχαιριά που μπορούσες πισώπλατα, φίλο, κολλητή, αγόρι, συνάδελφο, οικογένεια, ακόμη και απλό γνωστό, το βδελυρό του χαρακτήρα της ενέργειας σου είναι αρκετό για να σε στιγματίσει για τα καλά Το πιο θλιβερό, δεν είναι, ότι συνηθέστατα μπορεί να σου γίνει και συνήθεια κανονικότατη, έξη δηλαδή από την οποία δεν μπορείς να ξεφύγεις έτσι εύκολα. Και είπαμε, είναι πολλά τα σκαλιά μέχρι τον πάτο…
Διαρκείς απορρίψεις. Όχι που δίνεις, που τρως εννοείται! Πόσο σαφέστερο να σου κάνω; Είπαμε, δεν θα βάλουμε τη λέξη αποτυχία στο σημερινό μας καλούπι, αλλά αντάμα με τις απογοητεύσεις που επέρχονται ως φυσιολογικό τους αποτέλεσμα, συνιστούν ένα εκρηκτικό υλικό, που όχι απλά συ βάζει τη στάμπα επάνω σου, αλλά δύναται να σε παρασύρει και αυθυποβάλλει σε ακόμη πιο σκοτεινά μονοπάτια. Το κακό είναι ότι κάτι τρέχει με την πάρτη σου και για αυτό τρως όλη την ώρα άκυρα από εκεί που δεν το περιμένεις να το πω; Δεν θα το πω. Το χειρότερο είναι ότι, στο 99,9% των περιπτώσεων, όχι απλώς δεν θορυβείσαι, αλλά εντείνεις τη μαγική σου ιδιότητα να απωθείς τους πάντες και τα πάντα, πεπεισμένοι ότι αυτοί είναι ανίκανοι να εκτιμήσουν τα μαγικά σου προσόντα. Αποποιήσου και άλλο του προβλήματος, και κατάστησε εαυτή ακόμη αντιπαθητικότερη, κάτι μπορείς να κάνεις ακόμη…

Κακός χαρακτήρας. Χρησιμοποιώ σκόπιμα τον γενικότερο όρο που θα μπορούσα να βρω, απλά και μόνο για να συμπεριλάβω το σύνολο των υποπεριπτώσεων, που είναι πραγματικά άπειρες: αντίθετα από ότι πολύς κόσμος εκεί έξω θέλει να πιστεύει, δυστυχώς υπάρχουν αντικειμενικά κακοί άνθρωποι. Ζηλόφθονοι, επιθετικοί, απολίτιστοι, ανάγωγοι, απλά κομπλεξικοί, φθονεροί, είναι εκεί απλά και μόνο για να προξενήσουν όση περισσότερη ζημιά μπορούν στους γύρω τους και να εγχύσουν το δηλητήριο τους, αφήνοντας το μεγαλύτερο δυνατό μέρος του κοινωνικού τους αποτυπώματος ως τέτοιου. Θα μου πεις, τι περιμένω να μου πεις, ότι είσαι κακός άνθρωπος; Ούτε καν. Απλά σου εκπέμπω το SOS που επιβάλλεται να λάβεις, θέλοντας να σου επισημάνω ότι με κάθε ενέργεια, απότοκο της δυσανεξίας του χαρακτήρα σου απέναντι σε ο,τιδήποτε το καλό και ωφέλιμο, προχωράς ένα ακόμη βήμα πιο βαθιά στον τόπο χωρίς γυρισμό. Καλά, για το επίπεδο σου στη στάθμη της εκτίμησης των γύρω σου και των κοινωνικών σου συναναστροφών, δεν θέλεις και πολύ να το συζητήσουμε τώρα. Έχεις ήδη βυθίσει και το κεφάλι κάτω από το νερό, και αρχίζεις να αποκτάς ανοσία στην έλλειψη οξυγόνου. Μετατρεπόμενη σε κάτι απείρως χειρότερο από ότι καταδεικνύει το κοινωνικό σου ελάττωμα καθεαυτό. Με μηδενικές πιθανότητες επανόδου στην επιφάνεια και τον καθαρό αέρα. Έτσι, για να ξέρεις ακριβώς πού βρίσκεσαι…
source:marymary.gr