Πώς να τα μαζέψεις όταν τα έχεις κάνει μαντάρα

Δεν έχει σημασία το πώς. Ούτε το πότε. Ούτε οι λοιπές χωροχρονικές συνθήκες, οι συνδηλωτικές της μπανανόφλουδας που πάτησες. Αν θεωρηθεί η γκάφα μεγατόνων στην οποία υπέπεσες, ακούσια. Γιατί, αν οδηγήθηκες σε αυτή εκουσίως, τότε το πράγμα σκουραίνει περισσότερο. Ανεξαρτήτως τύπου και είδους, σε κάθε πιθανό τομέα της ζωής σου. Και κανένα όψιμο ελαφρυντικό ή δικαιολογητικό αίτιο δεν θα μπορέσει να αποδειχτεί εφικτό, ώστε να μπορέσει να συμμαζέψει το έξαλλο θηριοτροφείο που απελευθέρωσες μέσω των λόγων ή των πράξεων σου.
Ε, και κάπου εκεί, που αισθάνεσαι όσο άσχημα μπορείς να αισθανθείς, και πραγματικά εύχεσαι να ανοίξει η γη να σε καταπιεί, να μπεις μέσα και να μην ξαναδείς ηλίου φως, σε ένα διάλειμμα από τη θρηνωδία της Εκάβης μήπως, λέω εγώ τώρα, να δούμε πώς θα μπορέσεις να συμμαζέψεις τα ασυμμάζευτα; Ή έστω πώς θα περιορίσεις τη ζημιά που μπορεί να έχεις προξενήσει σε δικά σου πρόσωπα ή και τρίτους:
Μην κοιτάς να δικαιολογηθείς. Είναι δυνατόν, να έχεις κάνει τη μαλακία, να έχεις προξενήσει πανζουρλισμό, και η πρώτη σου έννοια (μην πω και η μοναδική) να είναι να –πετάξεις τη ρετσινιά του φταίχτη από πάνω σου; Σκαρφιζόμενη μάλιστα κάθε πιθανής και απίθανης, γελοίας και μη, δικαιολογίας; Αυτό ειδικά μπορεί να είναι πολύ χειρότερο και από το λάθος σου αυτό καθεαυτό. Γιατί αποδεικνύει μία ανωριμότητα και έναν αμοραλισμό παροιμιώδη, αδιάφορο για τις συνέπειες του. Με λίγα λόγια, ένα άτομο ανήθικο…
Μην ντρέπεσαι να απολογηθείς. Αφού το έκανες το λάθος, όχι κοπελιά, δεν θα πάθεις τίποτα και δεν θα σου πέσει η μύτη στο πάτωμα, να ζητήσεις συγγνώμη σε πρώτη φάση για ότι συνέβη και να παραδεχτείς ότι εσύ έφταιγες. Συνιστά και πράξη εντιμότητας και πάνω από όλα το πρώτο βήμα προς την επιδιόρθωση της ζημιάς. Αν δεν ξεκινήσεις από αυτό, τότε από πού περιμένεις ακριβώς; Για αυτό, μην κωλώνεις και προχώρα σβέλτα…
Δείξε ότι μετάνιωσες. Όχι μόνο με λόγια, αλλά και με πράξεις υποδηλωτικές αυτού. Προσπάθησε να κάνεις ό,τι μπορείς, ώστε η ζημιά, η θλίψη, η στεναχώρια,δεν ξέρω τι άλλο που προξένησες να επιδιορθωθεί όσο το δυνατόν πληρέστερα, ή έστω οι αρνητικές τους επιπτώσεις να ανακοπούν, έστω και εν μέρει. Δεν είναι ψέμα, η συμπεριφορά που κάνει τη διαφορά και δείχνει τη μετάνοια ή μη του ατόμου, φαίνεται αμέσως μετά το τρικούβερτο γλέντι στο προσκήνιο. Αν τραβηχτούν οι κουρτίνες του παρασκηνίου, είναι που θα πέσουν οι μάσκες. Και θα δεις κατά πόσο μπορείς να αντέξεις τον εαυτό σου ή, αντίθετα, δεν θα πρέπει να αισθάνεσαι και τόσο υπερήφανη για αυτόν…
Κάνε ένα γερό reality check. Kαι δες τι προοπτικές μπορεί να αποκτήσει όλο αυτό ως προς εσένα την ίδια. Δεν μιλάω μόνο για τις επιπτώσεις τις εσωτερικές (μπορεί και να μην έχεις την παραμικρή τύψη συνειδήσεως), αλλά για όλα εκείνα που αποκαλύπτονται ως προς τη δική σου πραγματικότητα μέσα από το εν λόγω συμβάν. Βελτιώθηκες ως άνθρωπος; Γιατί το έκανες αυτό; Σου προσέφερε κάτι; Σου δίδαξε το παραμικρό; Άλλαξε κάτι επάνω σε σένα την ίδια και το χαρακτήρα σου, αφότου κατέπεσε ο κουρνιαχτός; Τότε είναι που θα μπορέσεις να αντιμετωπίσεις και το όλο ζήτημα ψυχραιμότερα, ώστε να δεις που πατάς και που βρίσκεσαι. Το να θα σου αρέσει αυτό που θα αντικρίσεις, και πάλι εξαρτάται απολύτως από εσένα.
Φρόντισε να μην το επαναλάβεις. Λάθος επαναλαμβανόμενο, δεν είναι λάθος. Από αυτό το αξίωμα δεν μπορείς να ξεφύγεις ούτε εσύ. Εφόσον συνειδητοποιήσεις ότι μία συμπεριφορά είναι λανθασμένη και πληγώνει τους γύρω σου, το να την επαναλάβεις υποδηλώνει καθαρή έξη πια, και έναν χαρακτήρα όχι και τόσο δελεαστικό, θα έλεγα. Η αποφυγή των συνιστωσών εκείνων που οδήγησαν στον κακό χαμό, αντιθέτως, δείχνει άτομο ψύχραιμο και υπεύθυνο για τις πράξεις και τις συνέπειες τους, που δεν διστάζει να τις αποδεχτεί και να τις χρησιμοποιήσει ως εφαλτήριο για να αναχθεί το ίδιο άνωθεν τους. Που σημαίνει, ένα επίπεδο πάνω τους. Το να κάνεις λάθη, κοπελιά, είναι όχι απλά ανθρώπινο, αλλά και προαπαιτούμενο μίας φυσιολογικής ανθρώπινης ζωής. Πώς θα μάθαινες αλλιώς, σε τελική ανάλυση; Το να μαθαίνεις από αυτά, και να επιδιορθώνεις όσα κάνεις μαντάρα, δείγμα ανθρωπιάς και σωστού ψυχισμού.
Το να επιμένεις σε αυτά, δείγμα νοσηρότητας και σεσηπότος εσωτερικού κόσμου. Αφού επιλέξεις ποια από τις παραπάνω τρεις κουρτίνες σου ταιριάζει, τότε θα έχεις επιλέξει και το μονοπάτι που θα χαράξεις από εκεί και πέρα. Γεγονός που θα καταδείξει κα αν θα φύγεις από την πίστα του παιχνιδιού, γεμάτη με ψυχικά δώρα και εφόδια για τη συνέχεια ή ένα μεγαλοπρεπές Ζονκ να σου χαμογελά σαρδόνια…
source:marymary.gr