Σταμάτα να απολογείσαι

Υπάρχει μία κατηγορία ανθρώπων που έχει την απολογία στο αίμα της. Είναι απολύτως ενοχικοί και ζητούν συνεχώς συγνώμη, ακόμη κι αν δεν υπάρχει κανένας λόγος ή δεν έχουν καμία απολύτως ευθύνη για κάτι. Μήπως σου θυμίζουν κάτι τα παραπάνω χαρακτηριστικά;
Αγαπημένη, αν ανήκεις σε αυτή την κατηγορία και απολογείσαι συνεχώς, ακόμα και για τον πιο ασήμαντο λόγο, πρέπει να καταλάβεις ότι η συγνώμη που λέγεται όλη την ώρα και μάλιστα χωρίς να χρειάζεται, δεν είναι αρετή, αλλά μια πολύ κακή συνήθεια.
Και αυτό δεν στο λέω εγώ, αλλά η φίλη επιστήμη, αφού η σύγχρονη ψυχολογία αποδίδει αυτή την τάση που έχουν κάποιοι άνθρωποι να απολογούνται συνεχώς σε ενοχικό σύνδρομο. Με λίγα λόγια, πρόκειται για ένα αίσθημα ενοχών που σχετίζεται με τη χαμηλή αυτοεκτίμηση και κάνει το άτομο ευαίσθητο, εύθικτο, πολύ αυστηρό με τον εαυτό του και με τη διαστρεβλωμένη εντύπωση ότι έχει το ίδιο μερίδιο ευθύνης για ό,τι πηγαίνει στραβά.
Για το λόγο αυτό, είναι απαραίτητο να κόψεις μια για πάντα την κακή συνήθεια του να απολογείσαι συνεχώς!
Μπορεί να σου φανεί λίγο δύσκολο στην αρχή, αλλά οι ειδικοί θεωρούν ότι μπορείς να τα καταφέρεις ακολουθώντας τα παρακάτω βήματα!

Παρατήρησε με προσοχή τι λες και σε ποιον.
Το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνεις για να σταματήσεις να ζητάς συγγνώμη με το παραμικρό είναι να παρατηρήσεις προσεκτικά το τι λες και σε ποιόν. Έτσι θα μπορέσεις να καταλάβεις τι είναι αυτό που σου δημιουργεί ενοχικά συναισθήματα και σε κάνει να θέλεις να απολογηθείς. Εντόπισε για ποιο λόγο το κάνεις. Για να αποφύγεις μια αντιπαράθεση; Για να κάνεις καλή εντύπωση δείχνοντας συγκατάβαση; Από φόβο μην κριθείς αρνητικά; Πρέπει να βρεις ποιο συναίσθημα σου γεννά αυτή τη συνήθεια της απολογίας για να μπορέσεις να το αντιμετωπίσεις!

Στάματα να εθελοτυφλείς.
Αν θες να κάνεις έστω και μια στοιχειώδη πρόοδο σε αυτό το θέμα, πρέπει να πιέσεις τον εαυτό σου να σταματήσει να εθελοτυφλεί και να είναι σε άρνηση. Πρέπει να είσαι όσο πιο ειλικρινής μπορείς για να βρεις τι φταίει. Μην προσπαθείς να αποφύγεις το «κακό», ελπίζοντας ότι αν κάνεις ότι δεν υπάρχει θα εξαφανιστεί από μόνου του!

Πες και κανένα όχι!
Εάν είσαι τύπος της απολογίας, τότε είναι πολύ πιθανό να σου φαίνεται ακατόρθωτο το να αρνηθείς κάτι και το «όχι» να είναι μια άγνωστη σχεδόν λέξη που μόνο ακούς και ποτέ δεν λες η ίδια. Πρέπει, όμως, να σταματήσεις να έχεις αυτή τη στάση συνεχούς αποδοχής, αφού δεν είναι ούτε υγιές, αλλά ούτε και δυνατό να τρέχεις σαν την τρελή για ικανοποιήσεις τους πάντες. Δεν γίνεται! Όταν, λοιπόν, πιέζεσαι ή δεν μπορείς να προσφέρεις τη βοήθειά σου, αρνήσου ευγενικά. Μπορείς να πεις «όχι» χωρίς να πεθάνεις από ενοχές και άλλα αρνητικά συναισθήματα ανεπάρκειας.

Μάθε πότε χρειάζεται και πότε είναι περιττή μια συγνώμη.
Το να μπορείς να διακρίνεις πότε χρειάζεται να ζητήσεις συγνώμη και πότε είναι εντελώς περιττό, είναι το ισχυρότερο κριτήριο για το πόσο υγιής και ρεαλιστική είναι η σχέση σου με την έννοια της απολογίας. Όταν οι πράξεις σου έχουν αρνητικό αντίκτυπο σε άλλους ή πλήγωσες κι έβλαψες κάποιον, τότε η ειλικρινής συγγνώμη είναι απαραίτητη προκειμένου να μπορέσεις να εξομαλύνεις την κατάσταση και να αποκαταστήσεις τη σχέση σου με τον άνθρωπο αυτό.
Μία είναι η ερώτηση η που πρέπει να θέτεις στον εαυτό σου για να ξέρεις πότε η απολογία σου έχει ουσιαστικό νόημα: η συγνώμη που λες είναι για να δημιουργήσεις σχέσεις εμπιστοσύνης και ειλικρίνειας με τους γύρω σου ή στοχεύει στο να αισθανθείς εσύ καλύτερα με τον εαυτό σου;
source:marymary.gr