Η ζωή αποτελεί μία θεωρητικά ευθύγραμμη πορεία, με διαρκείς διακυμάνσεις, πότε προς τα πάνω και πότε προς τα κάτω. Δυστυχώς, οι πρώτες είναι αισθητά λιγότερες των δευτέρων, και σε αυτό ακριβώς το κομμάτι συνίσταται και ένα μέρος της αληθινής τους αξίας, απλά και μόνο επειδή τις κάνουν πραγματικά σημαντικές, Οι δυσκολίες, τα απρόσμενα και άσχημα γεγονότα, οι ατυχείς στιγμές, οι στενοχώριες βρίσκονται στην ημερήσια διάταξη. Τα πράγματα ζορίζουν συχνότερα από όσο το στομάχι και το κεφάλι σου αντέχουν, και πολλές φορές συλλαμβάνεις τον εαυτό σου να μην μπορεί να μαζέψει τα κομμάτια του και αν αντιληφθεί τι πρέπει να κάνει για να ξεφύγει…
Δεν έχεις αδυναμία αντιμετώπισης κρίσεων, ούτε έλλειψη ωριμότητας, μη φοβάσαι για αυτό. Η αδυναμία διαχείρισης των δυσάρεστων εμπειριών, δυστυχώς αποτελεί κοινό τόπο για τους περισσότερους εκεί έξω, και οι αποφάσεις, παράλληλα με τους τρόπους αντιμετώπισης που αποφασίζονται, πολλές φορές είναι είτε εξαιρετικά ατυχείς είτε κατώτεροι των περιστάσεων. Δεν το θέλεις αυτό και για σένα. Για αυτό ρίξε ένα βλέφαρο σε όλα αυτά που πρέπει να αποφύγεις, την επόμενη φορά που τα πράγματα θα καταστούν δύσκολα για σένα:
- Μην κλείνεις τα μάτια. Και μην κάνεις ότι δεν συνέβη. Το να κάνεις ότι δεν αντιλαμβάνεσαι τον ελέφαντα που έχει κατσικωθεί στο δωμάτιο σου, δεν θα τον κάνει να φύγει γρηγορότερα από αυτό, δεν πρόκειται για υπερταχεία που θα προχωρήσει αυτόματα στον επόμενο σταθμό. Άνοιξε τα μάτια και ανασκουμπώσου στο να δεις πώς θα αντιμετωπίσεις το πρόβλημα.
- Μην σπεύσεις να αποδώσεις ευθύνες. Και να εξαπολύσεις μύδρους κατά των υπευθύνων, σε ένα παιχνίδι ενοχοποίησης, που πάντως αποτελεί ό,τι το χειρότερο τη δεδομένη χρονική στιγμή. Δεν είσαι δικαστήριο για να απαγγείλεις κατηγορίες, κι αν αυτός που κατακεραυνώνεις είναι ο ίδιος σου ο εαυτός, τότε κάνεις το πράγμα ακόμη χειρότερο, καθώς σε καθιστάς ένοχη εκ των προτέρων, Τι δυνατότητες αντίδρασης θεωρείς ότι θα αναπτύξεις μετά από αυτό;
- Μην αποστείς της πραγματικότητας. Που σημαίνει ότι δεν πρέπει να αναπτύξεις την αντίδραση του τρίχρονου που, όταν βλέπει να συμβαίνει μπροστά του κάτι που δεν ξέρει πώς να αντιμετωπίσεις, επιλέγει να πιπιλίσει το δάχτυλο του και να κοιτάξει αλλού με γουρλωμένα μάτια. Αντίθετα, προσπάθησε να βρεις τις παραμέτρους που θα σου επιτρέψουν να μη χάσεις τον έλεγχο, ακόμη και στην κρίσιμη στιγμή.
- Μην παρελθοντολογείς. Και μην αντιμετωπίζεις το παρελθόν με όρους παρόντος. Ό,τι έγινε, έγινε, και το θέμα είναι πώς θα συνεχίσεις από εδώ και πέρα. Τα να κάθεσαι και να κλαις πάνω από τη σπασμένη καρδάρα, για να στο πω πιο απλά, δεν πρόκειται να την ξαναγεμίσει με γάλα. Αυτό χύθηκε και το ήπιε το χώμα. Είναι πολύ πιο παραγωγικό και αποτελεσματικό, θέλω να πιστεύω, να αναζητήσεις τους τρόπους για να την ξαναγεμίσεις. Δεν συμφωνείς;
- Μην το μεγιστοποιείς. Και μην δίνεις σε ό,τι κι αν είναι αυτό, εξαιρετικά μεγαλύτερες διαστάσεις από ότι πραγματικά έχει. Δεν λέω ούτε να το υποτιμήσεις, κάθε άλλο. Λέω ότι πρέπει να του αποδώσεις τη σημασία που πρέπει, στο επίπεδο που πρέπει. Μόνο έτσι και η δική σου απάντηση θα είναι και πρέπουσα και ανάλογη. Όχι υπερβολές λοιπόν…
- Μην αφήνεις τα συναισθήματα σου να υπερβούν το μέγεθος της έντασης. Και όχι μόνο να την υπερκαλύψουν, όχι μόνο να αρθούν πάνω από το ζόρι αυτό καθεαυτό, αλλά να δημιουργήσουν και μία νέα εστία άγχους, αναφερόμενη ακριβώς στη διαχείριση τους. Τότε να δεις τι ζόρι πρόκειται να τραβήξεις…
- Μην απελπίζεσαι και μην πελαγώνεις. Λίγα πράγματα στη ζωή δεν είναι αντιμετωπίσιμα, και όλα διορθώνονται με τον ένα ή τον άλλο τρόπο. Ακόμη κι όταν εσύ δεν το βλέπεις στα αλήθεια…
source:marymary.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου