Νοιώθείς πως δεν έχεις άλλη δύναμη......

Ο μύθος του Ίκαρου είναι σωστός ως προς το βασικό του σημείο: η μεγάλη παρατολμία και οι παρορμητικές αποφάσεις φέρνουν γρήγορα την πτώση και ενδέχεται να αποδειχτούν καταστροφικές σε λανθασμένη ή υπερβολική δοσολογία. Από εκεί, ως τον ολική καταστροφή, ωστόσο, το πράγμα τραβάει περισσότερο από όσο χρειάζεται, δεν συμφωνείς; Κι αν καψάλισες, έστω τσουρούφλισες για τα καλά τα φτερά σου, δεν είναι δα και προς θάνατον, όχι;
Η περίοδος ανάκαμψης και επαναπροσέγγισης αυτού που λέγεται «αυτοπεποίθηση», και που μοιάζει καλά κρυμμένο, κουλουριασμένο στην πιο σκοτεινή γωνιά του υποσυνείδητου σου, αρνούμενο να σκάσει μύτη προς τα έξω, θα είναι τόσο μακρά και σκληρή, όσο αποφασίσεις η ίδια να τιμωρήσεις τον εαυτό σου. Οι εξωγενείς παράγοντες μπορούν να ελεγχθούν και να ρυθμιστούν, και αυτό που οφείλεις η ίδια να κάνεις, μετά από μία οδυνηρή αποτυχία ή ένα δυνατό χαστούκι, σε οποιαδήποτε φάση της ζωής σου, είναι να βρεις τον τρόπο να ανακτήσεις το ηθικό και την αυτοπεποίθηση σου, και να ξαναβρείς τον παλιό καλό σου εαυτό, που δεν διστάζει μπροστά σε οποιαδήποτε νέα πρόκληση. Δεν θέλει κόπο, θέλει τρόπο:

• Βρες τη ζώνη ασφαλείας σου. Και εγκαταστήσου εκεί για όσο χρόνο χρειαστεί, προκειμένου να διαπραγματευτείς μέσα σου όλο αυτό που έγινε, καθώς και το πόσο χρόνο χρειάζεσαι για να ξαναφορτώσεις τις μπαταρίες σου. Αυτή η ζώνη μπορεί να οριοθετείται από την οικογένεια σου, το αγόρι σου, ακόμη και το ίδιο σου το σπίτι. Το μόνο σίγουρο είναι ότι απαγορεύεται να βιαστείς να φύγεις από μέσα της. Και κυρίως, πριν αισθανθείς η ίδια απολύτως έτοιμη…
• Οργάνωσε εξαρχής τη δράση σου. Και οριοθέτησε την μακριά από ότι σου θυμίζει το αγκάθι που επιμένει να σε τρυπάει παρ’ όλες τις προσπάθειες σου. Άλλαξε θέμα και κλίμα, γύρνα σελίδα, μην ασχοληθείς καν περαιτέρω με το θεματάκι, πώς το λένε; Κάθε τι που κάνεις, φρόντισε να σηματοδοτεί τη νέα αρχή. Και μην σου βάλεις δύσκολα για τον πρώτο καιρό. Είπαμε, είσαι ακόμη σε αναρρωτική φάση…
• Ένα βήμα τη φορά. Δεν υπάρχει ούτε βιασύνη, ούτε κυρίως άγχος και φόβος, αν θες να τα πας καλά. Για να οικοδομήσεις κάτι, που έχει καταστραφεί, απαιτείται χρόνος. Πέραν της διάθεσης. Άλλο μεγάλο κεφάλαιο αυτό. Να προσθέσω λοιπόν: ένα βήμα τη φορά, ΜΕ ΧΑΜΟΓΕΛΟ. Με θετική ενέργεια. Με πίστη ότι πλέον όλα θα πάνε πολύ καλά. Γιατί έπαθες κι έμαθες, και κυρίως, γιατί το αξίζεις! Γέλα λοιπόν και μη μιζεριάζεις, προκαταλαμβάνοντας το σύνολο της επερχόμενης δράσης. Δεν θα σου βγει σε καλό…
• Ζήσε στο παρόν. Μην κάνεις μακρόπνοα και σε βάθος χρόνου σχέδια, αλλά προσπάθησε να προσανατολιστείς στην όσο το δυνατόν καλύτερη και εναργέστερη διαχείριση του παρόντος. Είναι αυτό που σε περιβάλλει, που οριοθετεί το σύνολο των δραστηριοτήτων σου, που θα σε οδηγήσει σιγά σιγά εκεί που ονειρεύεσαι. Μη βιάζεσαι, στο ξαναείπα, η υπομονή είναι η μέγιστη των αρετών, έλεγε ο Κομφούκιος. Λες να μην ήξερε κάτι παραπάνω; Για αυτό σου λέω, στο εδώ και τώρα ζήσε. Χωρίς φραγμούς και περιορισμούς…
• Άρχισε να δρας στοχευμένα, τεκμηριωμένα και όσο το δυνατόν πιο στέρεα. Πώς γίνεται αυτό; Ούσα σίγουρη για το σύνολο των ενεργειών σου, καθώς και για τη σταθερότητα των αποτελεσμάτων και των βαθύτερων επιδιώξεων που εκ φύσεως περικλείουν. Με εμπιστοσύνη στη νέα σου αρχή, με μικρούς και άμεσα υλοποιήσιμους στόχους, που θα σου δώσουν την περαιτέρω ώθηση, που τόσο έχεις ανάγκη για να ανάψεις και πάλι στο φουλ τις μηχανές σου. Και κάθε μικρή προσωπική νίκη θα φέρνει την επόμενη. Είναι συμπαντικά βέβαιο…

Ο δρόμος της επανάκαμψης μετά τη δυνατή σύγρουση είναι δύσβατος και κοπιώδης. Χρειάζονται γενναία ψυχικά αποθέματα για να καταφέρεις να έρθεις στα ίσα σου, και να διαχειριστείς, ταυτόχρονα με το να καταφέρεις να βγεις σώα και αβλαβής από τον κυκεώνα στον οποίο έχεις εισέλθει. Το ζήτημα δεν είναι αποκλειστικά εμπιστοσύνης στον εαυτό σου. Αλλά αληθινής θέλησης να ξαναπροσπαθήσεις. Και να ξαναπέσεις, γιατί όχι; Κι αυτό μέσα στο πρόγραμμα είναι. Όλες οι αποτυχίες, άλλωστε, Αυτό που τις κάνει να διαφέρουν δεν είναι το μέγεθος της πληγής που αφήνουν εντός μας, αλλά τα μαθήματα που λαμβάνουμε και οι αποφάσεις που καλούμαστε να πάρουμε μέσα από αυτές. Και από αυτές έχεις κέρδος, λοιπόν, και το ζήτημα είναι να κατορθώσεις να το εντοπίσεις και να το αποθησαυρίσεις όσο το δυνατόν περισσότερο. Εκεί θα παιχτεί όλο το παιχνίδι, και από την πρώτη σχετική σου νίκη, θα προδιαγραφεί ο δρόμος προς τη συνέχεια. Φρόντισε να τον στρώσεις με ροδοπέταλα και όχι με δηλητηριώδεις κισσούς, μεταμορφωμένη και πάλι στον δυναμικό σου εαυτ;ό, με το ηθικό να ξεχειλίζει και την ίδια έτοιμη να αντιμετωπίσεις τα πάντα. Είσαι προετοιμασμένη και για αυτό εκ των προτέρων νικήτρια, πώς να το κάνουμε;
source:marymary.gr