ΕΙΣΑΙ ΦΟΥΛ ΠΑΡΟΡΜΗΤΙΚΗ

 

Και γατί όχι, δηλαδή; Σάμπως είναι καλύτερα να λειτουργείς μηχανικά σαν ρομποτάκι, πειθήνια κι υποταγμένα, σύμφωνα με νόρμες κι κανόνες που καθόλου δεν σου αρέσουν και πάντως δεν σε εκφράζουν στο ελάχιστο; Για αυτό σου λέω, μια χαρά μου κάνει η παρορμητικότητα σου, το απρόβλεπτο και ανεξάντλητο στοιχείο του χαρακτήρα σου, όπου είσαι πανέτοιμη από τη μία στιγμή ηρεμίας να μετατραπείς σε ταύρος εν υαλοπωλείω και να σαρώσεις τα πάντα στο πέρασμα σου, με τη ίδια να συνιστάς μία καταιγίδα εν υπνώσει που δεν ξέρεις πότε θα χτυπήσει και κυρίως τι ζημιές θα προκαλέσει.

Ωστόσο, ακόμη και οι τυφώνες κατηγορίας 5 (γεια σου, Κατρίνα) αναγκάζονται, παρά την ευμεταβλητότητα τους, να ακολουθήσουν τους παντοδύναμους φυσικούς νόμους και αργά ή γρήγορα να εξασθενήσουν. Δεν νομίζω ότι διαφέρεις ιδιαίτερα, όσο κι αν είσαι έτοιμη να ορμήσεις στο κάλεσμα των σαλπιγγών της προσωπικής σου Ιεριχούς και της ιδιόμορφης αντίληψης σου για τα πράγματα. Δηλαδή; Δηλαδή, ακόμη και η παρορμητικότητα οφείλουν να θέτει από μόνη της όρια. Τα οποία δεν πρέπει να ξεπερνώνται, γιατί τότε απλούστατα μπορείς σε χρόνο ρεκόρ να καταπέσεις μαζί με αυτή, στο επίπεδο του αγνού καφριλικιού και της ατόφιας ανάγωγης συμπεριφοράς. Πότε μπορείς να σημάνεις υπαναχώρηση και να μαζέψεις τον εαυτό σου; Πάνω κάτω σε στάνταρ περιστάσεις, όπως ιδίως:

• Όταν πρόκειται να προσβάλλεις ηθική και αξιοπρέπεια κάποιου. Σύμφωνοι, μπορεί αυτός ο κάποιος να σου έχει φερθεί σκάρτα και ελεεινά χωρίς την παραμικρή σκέψη, αλλά για ποιο λόγο οφείλεις αφενός να αποδείξεις ότι όντως προερχόμαστε από τον πίθηκο και αφετέρου να δηλητηριάσεις τον εαυτό σου; Όσο δίκιο κι αν έχεις, όλοι θα σπεύσουν να σου ρίξουν το ανάθεμα για χτύπημα κάτω από τη ζώνη. Μία συντονισμένη, στερεή και καλά δουλεμένη απάντηση, αποτελεί σαφώς καλύτερη λύση από φτηνές υλακές τρίτου κόσμου. Σκέψου το…
• Όταν τα σκάγια παίρνουν τρίτους. Οι οποίοι δεν φταίνε σε τίποτα, και ούτε σε γνωρίζουν (μπορεί να μην το επιθυμούν καν) ώστε να αναγνωρίσουν το ιδιαίτερο χιούμορ σου και την αυθεντική, αυθόρμητη συμπεριφορά σου. Θυμήσου, η άνεση από το θράσος απέχει ένα κομμάτι δρόμο. Μην τον διασχίσεις απότομα, γιατί θα βρεις…
• Όταν έχεις εξαντλήσει το επίπεδο του κοινωνικά αποδεκτού. Και εκτρέπεσαι σε ύβρεις και συμπεριφορές χαμαιτυπείου, οι οποίες αρμόζουν καλύτερα σε απολίτιστους ορεσίβιους, παρά σε μία κυρία. Στην οποία δεν μοιάζεις καθόλου, έχω να σου πω. Κι αν δεν σε καλμάρει αυτό, σκέψου απλά ότι δεν θα ήθελες να δώσεις το παραμικρό δικαίωμα σχετικού καυστικού σχολιασμού στους απανταχού οχτρούς σου. Αυτό σκέψου, και μαζέψου…
• Όταν μέσα από την εν λόγω συμπεριφορά, μοιάζεις να μην αναγνωρίζεις τον εαυτό σου. Και έχεις μετατραπεί σε ένα φτηνό, χυδαίο και αδίστακτο θηλυκό, το οποίο κοιτάζοντας στον καθρέφτη, δεν σου αρέσει καθόλου. Αλλά καθόλου… Μην ξεφεύγεις ακόμη και από αυτό που συνιστά εσένα την ίδια, όχι απαραίτητα για κακό, μπορεί και για καλό Το αποτέλεσμα θα είναι το ίδιο και πάντως, ψεύτικο. Κάτι που δεν σε τιμά ιδιαίτερα…
• Όταν ο παρορμητισμός σου απλά γίνεται για να γίνει. Χωρίς κάποιον συγκεκριμένο σκοπό, χωρίς καν το ελαφρυντικό του αυθορμητισμού και της αθωότητας, απλά επειδή πρέπει να τα κάνεις όλα σάλα τραπεζαρία ένα, για να τιμήσεις τον τίτλο σου, Σοβαρά προβλήματα αυτοεκτίμησης διακρίνω, και χρειάζεται να πιάσεις άμεσα δουλειά, φίλη μου…

Τι καινούριο σου είπα; Πρακτικά τίποτα, και είμαι εντιμότατος σε αυτό που σου λέω. Είναι πράγματα που ατ γνωρίζεις και η ίδια μέσα σου πιθανότατα, η άψη της στιγμής ωστόσο δεν σου επιτρέπει να τα σκεφτείς καθαρά και να τα δεις από ένα πιο ψύχραιμο πρίσμα. Που θα σου επιτρέψει από τη μία να μη χάσεις την αυθεντικότητα σου και από την άλλη να μην χαλάσεις όχι την καλή εντύπωση που έχουν οι άλλοι για σένα (δεν είναι καθόλου αυτό το ζήτημα), αλλά την ίδια σου την ποιότητα ως άνθρωπου λογικά και υγιώς σκεπτόμενου, και όχι ενός εσωτερικού γκρουπούσκουλου που σε κάνει ότι θέλει και σε καθοδηγεί σύμφωνα με τα πάθη και τις εντάσεις σου, χωρίς ίχνος κοινής λογικής. Η διαφορά είναι εμφανής, και τα αποτελέσματα επίσης. Θα το διαπιστώσεις αν κρατήσεις γερά τα χαλινάρια σου απέναντι στη διάβαση των συγκεκριμένων ορίων, και θα πετύχεις με ένα σμπάρο δυο τρυγόνια: και ο (καλός) εαυτός σου θα μείνεις και το εν λόγω χαρακτηριστικό θα αποτελεί βασικό σου προτέρημα. Παρορμητικιά μου εσύ…
source:marymary.gr