Σελίδες

Δευτέρα 30 Δεκεμβρίου 2013

ΤΑ ΠΑΡΑΠΟΝΑ ΠΟΥ ΣΚΟΤΩΝΟΥΝ



ΤΑ ΠΑΡΑΠΟΝΑ ΠΟΥ ΣΚΟΤΩΝΟΥΝ 
Όχι απαραίτητα εσένα. Πάντως προς το δικό σου μέρος κατευθύνονται σαν βέλη, και εσένα έχουν ως κεντρική αποδέκτρια, που καλείσαι να βρεις άμεσα λύση. Sorry κιόλας, θα εξεγερθείς, που πίστευα ότι είμαι το έτερον ήμισυ μιας σχέσης και όχι διαχειρίστρια σε πολυκατοικία. Μόλις έκανες το πρώτο βασικό λάθος. Και αυτό γιατί οι ικανότητες του συμπαθούς κυρίου που αναλαμβάνει μάταια να καταφέρει να συνεννοηθούν 20 διαφορετικοί ένοικοι, θα μπορούσαν να σου αποβούν πολύτιμες, όταν έχεις να κάνεις με μία σχέση τελματωμένη...
πολυκαιρισμένη, κουρασμένη και φθαρμένη από το χρόνο και την επανάληψη. Γιατί όταν το πρώτο πάθος ατονήσει και ο έρωτας αρχίζει να ξεφτίζει, αρχίζουν και τα παράπονα. Μικρότερα ή μεγαλύτερα αδιάφορο, έχουν όλα αρνητικότατη δυναμική. Και ορισμένα από αυτά, σκοτώνουν.
Ακριβώς επειδή βρίσκονται στο κέντρο του προσωπικού σας μικρόκοσμου και αποτελούν εκφάνσεις των βασικότερων προβλημάτων της σχέσης σας, οφείλεις να τα προσέχεις διπλά. Όταν εκστομίζονται δε ευθέως από το αγόρι σου, που και λόγω κύκλου και λόγω ιδιοσυγκρασίας είναι πιο μετρημένος και καθόλου drama queen, τότε έχεις μόλις αντικρίσει την κίτρινη κάρτα. Η οποία, για να μη μετατραπεί σε κόκκινη, προϋποθέτει αγώνα και αγωνία από τη δική σου πλευρά, μπας και μπορέσεις να σώσεις ότι σώζεται από εδώ και πέρα:
  • «Δεν με κάνεις να γελάω πια». Σε ελεύθερη μετάφραση, με μιζεριάζεις και αρχίζω να μην περνάω καθόλου καλά μαζί σου. Δεν μπορεί να μην το έχεις καταλάβει, όταν έχεις να αντικρίσεις την οδοντοστοιχία του (που είναι και αψεγάδιαστη η άτιμη) εδώ και πολύ καιρό. Τα κατεβασμένα μούτρα και το ερμητικά σφραγισμένο στόμα αποδεικνύουν απλά του λόγου το αληθές. Και σου δείχνουν ότι πρέπει να αναλάβεις άμεσα δράση, ώστε να ξαναδώσεις στον έρωτα σας τη νέα πνοή που έχει απεγνωσμένα ανάγκη, για να μπορέσει να σταθεί και πάλι στα πόδια του…
  • «Δεν περνάω καλά στο κρεβάτι». Κόκκινος συναγερμός, και άρχισε να εκκενώνεις αμέσως την πόλη από τα γυναικόπαιδα. Το κτίσμα είναι έτοιμο να καταρρεύσει, και επιπροσθέτως η ίδια έχεις αναγάγει το σεξ σε μία αναγκαία ρουτίνα; Ούτε στο τζόκερ με εξαπλό τζακπότ τέτοια επιτυχία! Και για να στο γυρίσω και ανάποδα, πώς αντέχεις εσύ να βρίσκεσαι σε μία σχέση, όπου δεν απολαμβάνεις πλέον καθόλου το σεξ; Τι θες να κάνει και ο ίδιος αν δεν έχει βοήθεια από πουθενά; Ε, αν φτάσει να στο πει (και δη κατά τη διάρκεια της σεξουαλικής πράξης) τα πράγματα αρχίσουν να σκουραίνουν επικίνδυνα…
  • «Με έχεις πρήξει πια!». Του έχεις κάτσει στο σβέρκο κοπελιά, του έχεις περάσει μέγγενη και τον στραγγαλίζεις, τι δεν καταλαβαίνεις, και θέλεις ειδικό διερμηνέα; Χαλάρωσε τη λαβή σου και πάρε χαμπάρι ότι το να τον έχεις σε κατάσταση ασφυξίας δεν θα αναπληρώσει για όλα αυτά που έχετε χάσει στην πορεία. Αντίθετα, επιταχύνει το δικό του βήμα προς την έξοδο κινδύνου…
  • «Δεν με έχεις πια εκεί που με είχες». Αισθάνεται μειωμένος και παραμελημένος. Δευτερεύον στη σκέψη σου, και εξορισμένος από το σκληρό πυρήνα της καρδιάς σου. Και εγώ μπορεί να έθεσα μόλις υποψηφιότητα για τα Κρατικά Βραβεία Ποίησης, εσύ πάλι οσονούπω θα τεθείς υποψήφια προς αποχώρηση, και δύσκολα το κοινό θα μπορέσει να σε κρατήσει για πολύ καιρό ακόμη μέσα στο παιχνίδι…
  • «Δεν αισθάνομαι πια όπως παλιά». Μπορεί να σου φαίνεται δήλωση, αλλά στην πραγματικότητα πρόκειται για ουσιαστικό παράπονο. Και δη, μεγάλο και δηλωτικό της αποξένωσης στην οποία έχετε φτάσει. Μία ύστατη κραυγή βοηθείας, δικής σου και δικής του είναι, ώστε να αναλάβετε από κοινού δράση, πριν τα πράγματα οδηγηθούν στο μη περαιτέρω…
Το θέμα είναι, εσύ το θέλεις πραγματικά; Και για την ακρίβεια, είσαι βέβαιη ότι έχεις κάνει όλα όσα μπορούσες, ώστε να μην καταντήσετε οι απόλυτοι ξένοι που είστε τώρα; Αυτή είναι η βασική απάντηση που οφείλεις να δώσεις στον εαυτό σου, και αν είναι η σωστή, τότε να αρχίσεις να αγωνίζεσαι πραγματικά, για να ανατρέψεις τις νοσηρές εντυπώσεις που έχουν δημιουργηθεί και που απειλούν να σε θέσουν εκποδών από τη ζωή του. Αν και αυτό το τελευταίο καμπανάκι συναγερμού δεν αρκεί για να σε φέρει στο σωστό μονοπάτι, τότε πολύ φοβάμαι ότι τα παράπονα θα μετατραπούν σύντομα σε δηλώσεις αποχαιρετισμού και λήξης. Οριστικής και αμετάκλητης. Και μετά κανένα δάκρυ και ικεσία δεν θα είναι αρκετό για να τον φέρει πίσω…
source:marymary.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου