Και έτσι, απλά, ξερά, χωρίς καμία προεργασία και προετοιμασία,
χωρίς καν να προσπαθήσει να σε προετοιμάσει ψυχολογικά, σου ανακοινώνει
ότι δεν είναι πια ερωτευμένος μαζί σου. Πως ό,τι ένιωθε, εξατμίστηκε,
έγινε καπνός, πέταξε και πάει, σε κάποια επίπεδα της στρατόσφαιρας πολύ
μακρινά, για να καταφέρεις να το πιάσεις, και να κάνεις τα αδύνατα δυνατά για να το ξαναφέρεις πίσω. Δεν έχει άλλο μέσα του, πώς να στο πει κι αυτός;
Και μένεις έτσι, με την καρδιά στο χέρι, με τα δικά σου συναισθήματα να βρίσκονται σε απόλυτη αντίθεση, πιο πληγωμένη, μπερδεμένη και αποπροσανατολισμένη από ποτέ, να ψάχνεις αιτίες, λόγους, να προσπαθείς να αποδόσεις ευθύνες εκεί που δεν μπορούν να αποδοθούν, να μετατρέπεσαι εν ολίγοις στην τρελή του χωριού, ρόλο που δεν ήθελες ποτέ να παίξεις στη ζωή σου. Για να μη σε παραμυθιάσω, και να μη σου πουλήσω φούμαρα για μεταξωτές κορδέλες, θα σου πω τα πράγματα με το όνομα τους. Για να μην βαυκαλίζεσαι και παραμυθιάζεις τον εαυτό σου, και για να μπορέσεις να κάνεις τα επόμενα σωστά βήματα προς τα μπρος με πλήρη συναίσθηση των δεδομένων. Οι διαπιστώσεις, ναι, είναι πικρές, αλλά και αληθινές. Και πρέπει να τις λάβεις υπόψη, για να προχωρήσεις από εδώ και πέρα:
Όταν κάτι τελειώνει, δύσκολα ξαναρχίζει. Ειδικά σε εμάς τα αγόρια, που η επιπολαιότητα και ο εκρηκτικός χαρακτήρας των συναισθημάτων μας, τα κάνει να ξεφουσκώνουν τόσο εύκολα και απλά, όσο εντυπωσιακά και γρήγορα φούσκωσαν. Το κενό αέρα που δημιουργείται, απειλεί να σε καταπιεί, αν του το επιτρέψεις. Το μεγαλύτερο λάθος που μπορείς να κάνεις πάντως, είναι να αντιμετωπίσεις αυτό που θα σου πει ως μη γενόμενο. Και να ξεκινήσεις έναν ιερό αγώνα, για να ξαναδημιουργήσεις με το ζόρι κάτι μέσα του. Θα βρεις τοίχο, κοπελιά…
Οι ευθύνες δεν είναι αποκλειστικά δικές του. Δεν είναι και ο ίδιος κανένας psycho που αρέσκεται στο να ραγίζει καρδιές, φαντάζομαι. Και η ίδια πρέπει να έχεις περάσει από αντίστοιχη φάση, και σίγουρα η συμπεριφορά του αγοριού σου θα βοήθησε στο να καταλήξουν εκεί που κατέληξαν τα πράγματα. Δεν φταίει μόνο ο ένας ποτέ, αυτό προσπαθώ να σου πω. Και το να σπεύδεις να ρίξεις το ανάθεμα αποκλειστικά σε αυτόν, απλά προδίδει το δικό σου βαθμό ανωριμότητας και εθελοτυφλίας, που τον λες και σχετικά μεγάλο στην περίπτωση σου, τι λες;
Όταν το τοπίο ξεκαθαρίσει, θα πονέσεις ακόμη πιο πολύ. Και αυτό διότι τότε θα μείνουν καθαρά στο τραπέζι μόνο τα δικά σου συναισθήματα, τεμαχισμένα κομμάτια ενός συνόλου που πια δεν υπάρχουν. Μία καρδιά που δεν έχει σώμα να τροφοδοτήσει και άρα χάνεται μέσα στη μοναξιά της. Η συνειδητοποίηση του οριστικού τέλους, είναι που θα ξύσει ακόμη περισσότερο το τραύμα. Συνεπώς, πρέπει να είσαι προετοιμασμένη για μία πιθανή επιδείνωση της κατάστασης, αναλόγως του βαθμού της δέσμευσης και της καψούρας που έχεις ακόμη μέσα για πάρτη του.
Ο ίδιος δεν πρόκειται να νοιαστεί ιδιαίτερα για το πώς αισθάνεσαι εσύ. όχι επειδή γύρισε το διακόπτη και νέκρωσε ό,τι είχε μέσα του, σίγουρα ενδιαφέρεται για σένα. Αλλά σε ένα συναίσθημα όπως το δικό σου που υπερχειλίζει, και ο ίδιος δεν το γνωρίζει, δεν το νιώθει πια, πώς περιμένεις να σου απαντήσει, ή έστω να κατανοήσει; Στα μάτια του μπορεί να φανεί έως και παράλογη η αντίδραση σου, και οποιαδήποτε πίεση εκ μέρους σου, απλά θα τον απομακρύνει διά παντός από τα μάτια σου, Το λέω αυτό, στην πιθανότητα του να μείνετε έστω και φίλοι, ειδικά αν κινείστε σε κοντινά και γνώριμα περιβάλλοντα…
Δεν θα ξεκολλήσεις εύκολα. Και αυτό διότι, τα ανεκπλήρωτα αισθήματα και ο πληγωμένος εγωισμός θα δουλέψουν αποτελεσματικά κάτω από το τραπέζι, διογκώνοντας την κατάσταση σε επίπεδο ξεχειλώματος, και επιδοτώντας τα εμμονικά σημεία του χαρακτήρα σου, εις ότι έχει να κάνει με το εν λόγω αγόρι. Όσο πιο πολύ αποφύγεις να το δουλέψεις, και να αντιμετωπίσεις την πραγματικότητα χωρίς παρωπίδες, τόσο πιο πολύ θα δυσκολευτείς να προχωρήσεις.
Τα συναισθήματα έρχονται και παρέρχονται. Ναι, αντιθέτως από ότι θα ήθελες να πιστεύεις δεν πρόκειται για μόνιμες καταστάσεις, ούτε για φιξ βιομηχανία, η οποία παράγει συγκεκριμένες ποσότητες τροφοδότησης σε προκαθορισμένα χρονικά διαστήματα. Τα καύσιμα τους είναι δεδομένα, και αν καταναλωθούν γρήγορα, οι μηχανές σταματάνε. Το αν βρεις δε νέα για να ρίξεις μέσα, συνιστά υπεράνθρωπη προσπάθεια, την οποία λίγοι άνθρωποι εκεί έξω είναι διατεθειμένοι να κάνουν. Είναι ένας σκληρός κόσμος, κοπελιά, τι να κάνουμε. Όλα κερδίζονται με κόπο, και χάνονται με χαρακτηριστική ευκολία., Το θέμα είναι εσύ να βρίσκεσαι σε θέση να αποκομίζεις τα θετικά και να συλλέγεις εμπειρίες, που θα σε βοηθήσουν στη συνέχεια. Η οποία, όταν έρθει, όσο και αν αργήσει, θα σου αποδείξει πόσο χαζή ήσουν τότε, και πόσο η ίδια απέδειξες στον εαυτό σου του λόγου το αληθές, αναφορικά με αυτό που πλέον νιώθεις…
source:marymary.gr
Και μένεις έτσι, με την καρδιά στο χέρι, με τα δικά σου συναισθήματα να βρίσκονται σε απόλυτη αντίθεση, πιο πληγωμένη, μπερδεμένη και αποπροσανατολισμένη από ποτέ, να ψάχνεις αιτίες, λόγους, να προσπαθείς να αποδόσεις ευθύνες εκεί που δεν μπορούν να αποδοθούν, να μετατρέπεσαι εν ολίγοις στην τρελή του χωριού, ρόλο που δεν ήθελες ποτέ να παίξεις στη ζωή σου. Για να μη σε παραμυθιάσω, και να μη σου πουλήσω φούμαρα για μεταξωτές κορδέλες, θα σου πω τα πράγματα με το όνομα τους. Για να μην βαυκαλίζεσαι και παραμυθιάζεις τον εαυτό σου, και για να μπορέσεις να κάνεις τα επόμενα σωστά βήματα προς τα μπρος με πλήρη συναίσθηση των δεδομένων. Οι διαπιστώσεις, ναι, είναι πικρές, αλλά και αληθινές. Και πρέπει να τις λάβεις υπόψη, για να προχωρήσεις από εδώ και πέρα:
Όταν κάτι τελειώνει, δύσκολα ξαναρχίζει. Ειδικά σε εμάς τα αγόρια, που η επιπολαιότητα και ο εκρηκτικός χαρακτήρας των συναισθημάτων μας, τα κάνει να ξεφουσκώνουν τόσο εύκολα και απλά, όσο εντυπωσιακά και γρήγορα φούσκωσαν. Το κενό αέρα που δημιουργείται, απειλεί να σε καταπιεί, αν του το επιτρέψεις. Το μεγαλύτερο λάθος που μπορείς να κάνεις πάντως, είναι να αντιμετωπίσεις αυτό που θα σου πει ως μη γενόμενο. Και να ξεκινήσεις έναν ιερό αγώνα, για να ξαναδημιουργήσεις με το ζόρι κάτι μέσα του. Θα βρεις τοίχο, κοπελιά…
Οι ευθύνες δεν είναι αποκλειστικά δικές του. Δεν είναι και ο ίδιος κανένας psycho που αρέσκεται στο να ραγίζει καρδιές, φαντάζομαι. Και η ίδια πρέπει να έχεις περάσει από αντίστοιχη φάση, και σίγουρα η συμπεριφορά του αγοριού σου θα βοήθησε στο να καταλήξουν εκεί που κατέληξαν τα πράγματα. Δεν φταίει μόνο ο ένας ποτέ, αυτό προσπαθώ να σου πω. Και το να σπεύδεις να ρίξεις το ανάθεμα αποκλειστικά σε αυτόν, απλά προδίδει το δικό σου βαθμό ανωριμότητας και εθελοτυφλίας, που τον λες και σχετικά μεγάλο στην περίπτωση σου, τι λες;
Όταν το τοπίο ξεκαθαρίσει, θα πονέσεις ακόμη πιο πολύ. Και αυτό διότι τότε θα μείνουν καθαρά στο τραπέζι μόνο τα δικά σου συναισθήματα, τεμαχισμένα κομμάτια ενός συνόλου που πια δεν υπάρχουν. Μία καρδιά που δεν έχει σώμα να τροφοδοτήσει και άρα χάνεται μέσα στη μοναξιά της. Η συνειδητοποίηση του οριστικού τέλους, είναι που θα ξύσει ακόμη περισσότερο το τραύμα. Συνεπώς, πρέπει να είσαι προετοιμασμένη για μία πιθανή επιδείνωση της κατάστασης, αναλόγως του βαθμού της δέσμευσης και της καψούρας που έχεις ακόμη μέσα για πάρτη του.
Ο ίδιος δεν πρόκειται να νοιαστεί ιδιαίτερα για το πώς αισθάνεσαι εσύ. όχι επειδή γύρισε το διακόπτη και νέκρωσε ό,τι είχε μέσα του, σίγουρα ενδιαφέρεται για σένα. Αλλά σε ένα συναίσθημα όπως το δικό σου που υπερχειλίζει, και ο ίδιος δεν το γνωρίζει, δεν το νιώθει πια, πώς περιμένεις να σου απαντήσει, ή έστω να κατανοήσει; Στα μάτια του μπορεί να φανεί έως και παράλογη η αντίδραση σου, και οποιαδήποτε πίεση εκ μέρους σου, απλά θα τον απομακρύνει διά παντός από τα μάτια σου, Το λέω αυτό, στην πιθανότητα του να μείνετε έστω και φίλοι, ειδικά αν κινείστε σε κοντινά και γνώριμα περιβάλλοντα…
Δεν θα ξεκολλήσεις εύκολα. Και αυτό διότι, τα ανεκπλήρωτα αισθήματα και ο πληγωμένος εγωισμός θα δουλέψουν αποτελεσματικά κάτω από το τραπέζι, διογκώνοντας την κατάσταση σε επίπεδο ξεχειλώματος, και επιδοτώντας τα εμμονικά σημεία του χαρακτήρα σου, εις ότι έχει να κάνει με το εν λόγω αγόρι. Όσο πιο πολύ αποφύγεις να το δουλέψεις, και να αντιμετωπίσεις την πραγματικότητα χωρίς παρωπίδες, τόσο πιο πολύ θα δυσκολευτείς να προχωρήσεις.
Τα συναισθήματα έρχονται και παρέρχονται. Ναι, αντιθέτως από ότι θα ήθελες να πιστεύεις δεν πρόκειται για μόνιμες καταστάσεις, ούτε για φιξ βιομηχανία, η οποία παράγει συγκεκριμένες ποσότητες τροφοδότησης σε προκαθορισμένα χρονικά διαστήματα. Τα καύσιμα τους είναι δεδομένα, και αν καταναλωθούν γρήγορα, οι μηχανές σταματάνε. Το αν βρεις δε νέα για να ρίξεις μέσα, συνιστά υπεράνθρωπη προσπάθεια, την οποία λίγοι άνθρωποι εκεί έξω είναι διατεθειμένοι να κάνουν. Είναι ένας σκληρός κόσμος, κοπελιά, τι να κάνουμε. Όλα κερδίζονται με κόπο, και χάνονται με χαρακτηριστική ευκολία., Το θέμα είναι εσύ να βρίσκεσαι σε θέση να αποκομίζεις τα θετικά και να συλλέγεις εμπειρίες, που θα σε βοηθήσουν στη συνέχεια. Η οποία, όταν έρθει, όσο και αν αργήσει, θα σου αποδείξει πόσο χαζή ήσουν τότε, και πόσο η ίδια απέδειξες στον εαυτό σου του λόγου το αληθές, αναφορικά με αυτό που πλέον νιώθεις…
source:marymary.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου