Αν αναρωτιέσαι για ποιο λόγο επιμένω τόσο πολύ στο σχετικό
ζήτημα, και επανέρχομαι υπό διαφορετικές οπτικές γωνίες ξανά και ξανά, η
απάντηση μου είναι εξαιρετικά απλή: θεωρώ τα όρια και κρατήματα, το
μεγαλύτερο εμπόδιο στη ζωή ενός ανθρώπου, και το μεγαλύτερο κακό που
μπορεί να προξενήσει στον εαυτό του. Η ζημία αυτή μάλιστα δεν είναι
πάντα απολύτως ακούσια, αλλά μπορεί να είναι και έμμεσα ηθελημένη. Μαζοχισμός; Όχι. Τάση για αυτοτραυματισμό; Ούτε.
Περισσότερο φόβος για το άγνωστο και για την πλεύση σε νερά κάθε άλλο
παρά γνώριμα, που σε οδηγεί να μη ρίξεις ποτέ τη βάρκα σου σε αυτά.
Αποτέλεσμα; Άπειρες ανεξερεύνητες δυνατότητες, ικανότητες και ταλέντα που δεν αναπτύσσονται, χαρίσματα που παραμένουν στο σκοτάδι και τη λήθη, και ένας χαρακτήρας που δεν ξεδιπλώνεται και δεν παρουσιάζεται προς τα έξω όπως θα μπορούσε και θα έπρεπε. Θέλω να ουρλιάξω ένα τεράστιο «ΓΙΑΤΙ;;;;» αλλά θα συγκρατηθώ. Ούτε σε τρόπους και μέσα απεμπλοκής από τη λούμπα, στη δίνη της οποίας έχεις πέσει, θα αναφερθώ. Θα προσπαθήσω απλά να σου πω, καλή μου φίλη, τι θα συμβεί άπαξ και αποφασίσεις να κάνεις το αποφασιστικό βήμα προς τα μπρος, πατώντας κάτω όρια και εσωτερικές απαγορεύσεις. Αν και αυτά δεν είναι ικανά να σε κινητοποιήσουν, τότε καμία γραμμή παραπάνω στο blog αυτό και κανένα εγχειρίδιο βοηθείας δεν θα σου αποβούν χρήσιμα:
Θα στοχεύσεις στα υψηλότερα. Ακριβώς διότι οι περιορισμοί που σου έχεις θέσει αντανακλώνται και στις προσπάθειες που κάνεις, και το βεληνεκές αυτών, αν σπάσεις τις δικλείδες αυτές, αντίστοιχα θα εξακτινωθεί και το εύρος των στόχων σου. Και μαζί των πιθανών επιτυχιών σου, μην το ξεχνάς…
Θα πάψεις να σε αναγνωρίζεις στις απόψεις σου. Ε ναι, είμαστε καθρέφτης τους, στις δύο πλευρές του οποίου αντανακλόμαστε. Γιατί να το κρύψουμε άλλωστε; Θα εκπλαγείς από το πόσο θετικά θα σου φανεί το να μην σε αναγνωρίσεις, βάσει της δράσης που αναπτύσσεις και όλων εκείνων που πρεσβεύεις πλεόν, όπως τα έχει ςπλέον διαμορφώσει χωρίς κανόνες και εσωτερικές παρωπίδες. Ναι, μία πιθανόν άγνωστη, αλλά τόσο μα τόσο απελευθερωμένη, με τέτοιο potential και δυναμική, που σε κάνει πραγματικά αυθεντική…
Θα σκοτώσεις τις μέχρι τότε πεποιθήσεις σου. Οι οποίες, αραχνιασμένες και λυμφατικές, επέμεναν μέχρι τώρα να σε κρατούν δέσμια τους, παρασέρνοντας σε στον απολιθωμένο κόσμο τους. Σπάζοντας τις αλυσίδες, αναδύεσαι σιγά σιγά σε μία νέα πραγματικότητα, στην οποία αντικρίζεις νέα δεδομένα, νέες προοπτικές, νέα πράγματα τα οποία θα σε εξιτάρουν και ενθουσιάζουν ταυτόχρονα. Και δικαιολογημένα…
Θα τεστάρεις τις αντοχές σου. Δεν είναι κακό να πιέζεις που και που τα πράγματα, κάθε άλλο. Μόνο έτσι εξερευνάς στην ουσία τα όρια και το peak των δυνατοτήτων σου. Και δεν πειράζεις, κάπου κάπου οφείλεις και εσύ η ίδια σε σένα να το παλέψεις και να προσπαθήσεις λίγο παραπάνω, και δεν πειράζει. Ας υπερθερμανθούν και λίγο οι μηχανές. Δεν πρόκειται να καούν, σε διαβεβαιώ…
Δεν θα νοιάζεσαι πια για τη γνώμη των άλλων. Η οποία θα καταγράφεται και αναλόγως θα απορρίπτεται ή θα γίνεται αποδεκτή, αναλόγως της χρησιμότητας της ή μη στους στόχους και τα σχέδια σου. Είπαμε, τα κοντέρ έχουν πιάσει φουλ ταχύτητες και μόνο αυτά μετράνε πια. Όλα τα υπόλοιπα παρέλκουν ή έστω περνάνε σε δεύτερη μοίρα. Αυστηρά…
Θα αρχίσεις να σε συμπαθείς περισσότερο. Και μόνο το θάρρος που απαιτείται για την ανάληψη οποιασδήποτε πρωτοβουλίας αποτελεί λόγο ικανό να σε γεμίσει χαρά και ικανοποίηση. Και όχι μόνο: τώρα που έχεις απελευθερωθεί από τα σχοινιά, διαπιστώνεις ότι ναι, δεν είσαι τόσο κακή τελικά σε όλα αυτά που νομίζεις και μπορείς πάντα να τα καταφέρεις και καλύτερα. Δεν αρκεί αυτό για να σου κάνεις ένα μεγαλοπρεπές like;
Θα σταματήσεις να οικτίρεις τον εαυτό σου. Και να αντιμετωπίζεις τη ζωή σου, ως ένα σερί χαμένων ευκαιριών και αναξιοποίητων δυνατοτήτων, οι οποίες παρέμειναν χαντακωμένες ή κλειδαμπαρωμένες το πιο βαθύ σκοτάδι των προσωπικών σου υπογείων και μπουντρουμιών. Πλέον, αρπάζεις τη ζωή στα χέρια σου, από τα οποία θα περάσουν πλέον όσα περισσότερα μπορείς να ελέγξεις και αρχίζεις να αισθάνεσαι υπερήφανη για πάρτη σου. Και το κυριότερο: συνειδητοποιείς τι μπορείς να κάνεις και αρχίζεις να σε θαυμάζεις, και να πιστεύεις σε σένα. Ναι, μπορείς και πολύ καλύτερα τελικά. Και σου αξίζει, ρε παιδί μου. Με τα όρια και τα φρένα σπασμένα, και το γκάζι στο τέρμα. Συνέχισε έτσι, θα εκπλαγείς όταν διαπιστώσεις μέχρι πού μπορείς να φτάσεις…
source:marymary.gr
Αποτέλεσμα; Άπειρες ανεξερεύνητες δυνατότητες, ικανότητες και ταλέντα που δεν αναπτύσσονται, χαρίσματα που παραμένουν στο σκοτάδι και τη λήθη, και ένας χαρακτήρας που δεν ξεδιπλώνεται και δεν παρουσιάζεται προς τα έξω όπως θα μπορούσε και θα έπρεπε. Θέλω να ουρλιάξω ένα τεράστιο «ΓΙΑΤΙ;;;;» αλλά θα συγκρατηθώ. Ούτε σε τρόπους και μέσα απεμπλοκής από τη λούμπα, στη δίνη της οποίας έχεις πέσει, θα αναφερθώ. Θα προσπαθήσω απλά να σου πω, καλή μου φίλη, τι θα συμβεί άπαξ και αποφασίσεις να κάνεις το αποφασιστικό βήμα προς τα μπρος, πατώντας κάτω όρια και εσωτερικές απαγορεύσεις. Αν και αυτά δεν είναι ικανά να σε κινητοποιήσουν, τότε καμία γραμμή παραπάνω στο blog αυτό και κανένα εγχειρίδιο βοηθείας δεν θα σου αποβούν χρήσιμα:
Θα στοχεύσεις στα υψηλότερα. Ακριβώς διότι οι περιορισμοί που σου έχεις θέσει αντανακλώνται και στις προσπάθειες που κάνεις, και το βεληνεκές αυτών, αν σπάσεις τις δικλείδες αυτές, αντίστοιχα θα εξακτινωθεί και το εύρος των στόχων σου. Και μαζί των πιθανών επιτυχιών σου, μην το ξεχνάς…
Θα πάψεις να σε αναγνωρίζεις στις απόψεις σου. Ε ναι, είμαστε καθρέφτης τους, στις δύο πλευρές του οποίου αντανακλόμαστε. Γιατί να το κρύψουμε άλλωστε; Θα εκπλαγείς από το πόσο θετικά θα σου φανεί το να μην σε αναγνωρίσεις, βάσει της δράσης που αναπτύσσεις και όλων εκείνων που πρεσβεύεις πλεόν, όπως τα έχει ςπλέον διαμορφώσει χωρίς κανόνες και εσωτερικές παρωπίδες. Ναι, μία πιθανόν άγνωστη, αλλά τόσο μα τόσο απελευθερωμένη, με τέτοιο potential και δυναμική, που σε κάνει πραγματικά αυθεντική…
Θα σκοτώσεις τις μέχρι τότε πεποιθήσεις σου. Οι οποίες, αραχνιασμένες και λυμφατικές, επέμεναν μέχρι τώρα να σε κρατούν δέσμια τους, παρασέρνοντας σε στον απολιθωμένο κόσμο τους. Σπάζοντας τις αλυσίδες, αναδύεσαι σιγά σιγά σε μία νέα πραγματικότητα, στην οποία αντικρίζεις νέα δεδομένα, νέες προοπτικές, νέα πράγματα τα οποία θα σε εξιτάρουν και ενθουσιάζουν ταυτόχρονα. Και δικαιολογημένα…
Θα τεστάρεις τις αντοχές σου. Δεν είναι κακό να πιέζεις που και που τα πράγματα, κάθε άλλο. Μόνο έτσι εξερευνάς στην ουσία τα όρια και το peak των δυνατοτήτων σου. Και δεν πειράζεις, κάπου κάπου οφείλεις και εσύ η ίδια σε σένα να το παλέψεις και να προσπαθήσεις λίγο παραπάνω, και δεν πειράζει. Ας υπερθερμανθούν και λίγο οι μηχανές. Δεν πρόκειται να καούν, σε διαβεβαιώ…
Δεν θα νοιάζεσαι πια για τη γνώμη των άλλων. Η οποία θα καταγράφεται και αναλόγως θα απορρίπτεται ή θα γίνεται αποδεκτή, αναλόγως της χρησιμότητας της ή μη στους στόχους και τα σχέδια σου. Είπαμε, τα κοντέρ έχουν πιάσει φουλ ταχύτητες και μόνο αυτά μετράνε πια. Όλα τα υπόλοιπα παρέλκουν ή έστω περνάνε σε δεύτερη μοίρα. Αυστηρά…
Θα αρχίσεις να σε συμπαθείς περισσότερο. Και μόνο το θάρρος που απαιτείται για την ανάληψη οποιασδήποτε πρωτοβουλίας αποτελεί λόγο ικανό να σε γεμίσει χαρά και ικανοποίηση. Και όχι μόνο: τώρα που έχεις απελευθερωθεί από τα σχοινιά, διαπιστώνεις ότι ναι, δεν είσαι τόσο κακή τελικά σε όλα αυτά που νομίζεις και μπορείς πάντα να τα καταφέρεις και καλύτερα. Δεν αρκεί αυτό για να σου κάνεις ένα μεγαλοπρεπές like;
Θα σταματήσεις να οικτίρεις τον εαυτό σου. Και να αντιμετωπίζεις τη ζωή σου, ως ένα σερί χαμένων ευκαιριών και αναξιοποίητων δυνατοτήτων, οι οποίες παρέμειναν χαντακωμένες ή κλειδαμπαρωμένες το πιο βαθύ σκοτάδι των προσωπικών σου υπογείων και μπουντρουμιών. Πλέον, αρπάζεις τη ζωή στα χέρια σου, από τα οποία θα περάσουν πλέον όσα περισσότερα μπορείς να ελέγξεις και αρχίζεις να αισθάνεσαι υπερήφανη για πάρτη σου. Και το κυριότερο: συνειδητοποιείς τι μπορείς να κάνεις και αρχίζεις να σε θαυμάζεις, και να πιστεύεις σε σένα. Ναι, μπορείς και πολύ καλύτερα τελικά. Και σου αξίζει, ρε παιδί μου. Με τα όρια και τα φρένα σπασμένα, και το γκάζι στο τέρμα. Συνέχισε έτσι, θα εκπλαγείς όταν διαπιστώσεις μέχρι πού μπορείς να φτάσεις…
source:marymary.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου