Βαριέσαι; Δεν είναι τόσο ακίνδυνο

Η ζωή κύκλους κάνει, λέει το λαϊκό ρητό, άμα τε και άσμα, και τις περισσότερες φορές η πλειοψηφία ημών δεν έχουμε ιδέα προς τα πού θα κατευθυνθεί και κυρίως πού θα επιλέξει να σταματήσει η βελόνα του μαγικού τροχού της Τύχης, εις ότι αφορά την περίπτωση μας. Το παιχνίδι είναι πραγματικά αμφίρροπο και αδυσώπητο, και διαμορφώνεται όχι

μόνο από τις επιλογές μας, αλλά και από παράγοντες, τους οποίους δυστυχώς δεν έχουμε πάντοτε τη δυνατότητα να ελέγξουμε.
Ε, σε κάποιες στροφές λοιπόν του ανηφορικού σου δρόμου, αισθάνεσαι ολοένα και περισσότερο ότι αρχίζεις να χάνεις το κέντρο βάρους σου, και σαν να βρίσκεσαι διαρκώς σε μία άλλη διάσταση, ξεκομμένη από τους πάντες και τα πάντα, από αυτά που σε ευχαριστούν και όσους έχουν να σου προσφέρουν πράγματα. Χαμένη σε σκοτεινές ατραπούς του ίδιου του μυαλού σου, νιώθεις τη μπάλα να φεύγει από τα πόδια σου και να αποτελείς ένα πιεσμένο, φοβισμένο κορίτσι, που δεν ξέρει πού πατά και πού βρίσκεται. Τα σημάδια είναι παρόντα και, αν κάνουν την εμφάνιση τους, οφείλεις να ανησυχήσεις:

• Δεν βρίσκεις νόημα στη μέρα σου. Μισείς αυτό που κάνεις, μισείς όσα δεν κάνεις, μισείς που ξυπνάς το πρωί, και κυρίως ΒΑΡΙΕΣΑΙ. Πολύ. Πάρα πολύ. Τα πάντα όλα. Χωρίς διακρίσεις και περιορισμούς. Απλά επειδή τίποτα στην καθημερινότητα σου δεν σου δίνει χαρά και ικανοποίηση, αλλά σου φαίνεται μια από τα ίδια. Επειδή παίζει και να φλερτάρεις με την κατάθλιψη, καλά θα κάνεις να το τσεκάρεις, ώστε να το προλάβεις. Όσο είναι καιρός…
• Αλλά το ότι αισθάνεσαι μία πρωτοφανή απάθεια για το άπαν σύμπαν, δεν είναι το μόνο. Φτάνεις στο σημείο να αναρωτηθείς, ακόμη και για θεμελιώδεις επιλογές σου στη ζωή. Σταθερές που δεν χρήζουν αμφισβήτησης, και παρόλα αυτά επιλέγεις να τις κάνεις άνω κάτω. Ειλικρινά, πιστεύεις ότι θα είναι για καλό;
• Η όρεξη σου παθαίνει απότομες και δραστικές μεταβολές και αυξομειώσεις. Παίρνεις και χάνεις κιλά σαν ασανσέρ, χωρίς να μπορείς να εξηγήσεις για ποιο λόγο υφίστασαι όλες αυτές τις μεταβολές στο σώμα σου. Το ψυχολογικό θέμα έχει κάνει και το μεταβολισμό σου άνω κάτω, με αποτέλεσμα να έχεις τινάξει ένα μεγάλο μέρος της σωματικής σου υγείας στον αέρα. Γιατί;
• Δεν βρίσκεις πλέον ευχαρίστηση σε πράγματα που αγαπούσες και σου προσέφεραν χαρά στο παρελθόν. Το είπαμε, τα πάντα μπαίνουν στην ανελέητη κρησάρα της υπαρξιακής σου αγωνίας, και λίγα πράγματα θα επιβιώσουν του προσωπικού σου Αρμαγεδδώνα. Μην καταλαβαίνοντας η ίδια ότι υποσκάπτεις αργά και σταθερά την νοητική σου ισορροπία…
• Αισθάνεσαι αποκομμένη από το ευρύτερο περιβάλλον. Όταν όσοι το συνιστούν δεν σε βρίσκουν παγερά αδιάφορη ή απόμακρη, το μόνο βέβαιο είναι ότι επιλέγεις ένα είδος ψυχικής απομόνωσης που σε αφήνει μόνη σου, με την αγωνία και το ψυχικό bullying στο οποίο αυθυποβάλλεσαι εκουσίως να σε κατατρώει αργά και σταθερά εκ των έσω. Και όσο πάει χειροτερεύει…
• Οι απαισιόδοξες και μαύρες σκέψεις συνιστούν το σύνολο του κόσμου σου, όπως τον ξέρεις και αντιλαμβάνεσαι από εδώ και στο εξής. Όχι για κανένα άλλο λόγο, αλλά γιατί ατ χειρότερα θα έρθουν με μαθηματική ακρίβεια. Το έχεις δεδομένο, δεν υπάρχει κανένα φως στην άκρη του τούνελ, καμία αχτίδα φωτός ικανή να σπάσει το σκοτάδι στο οποίο μοιάζεις να έχεις τυλίξει τον εαυτό σου σαν σάβανο. Η αισιοδοξία δεν μένει πια εδώ, πάει και τελείωσε…

Οι λόγοι που μπορεί να σε οδηγήσουν σε μία τέτοια ψυχική ένταση και κατάσταση απόρριψης του ίδιου σου του εαυτού, μπορεί να είναι ποικίλοι και αληθινά σοβαροί, δεν το αμφισβητώ. Το ζήτημα είναι η ορθή διαχείριση των δυσκολιών και των δυσάρεστων ειδήσεων, καθώς και της όποιας ψυχικής φόρτισης, ώστε το κέντρο βάρους σου να μη μετατοπίζεται σε ακραία νοσηρές σκέψεις. Αποτελεί ζήτημα ΚΑΙ σωστών ανθρώπων γύρω σου, που να μπορούν να σε καταλάβουν και αν τείνουν την κρίσιμη χείρα βοηθείας την κατάλληλη στιγμή, αλλά και δουλειά, που πρέπει να κάνεις μόνη σου, με τον εαυτό σου. Αν δεν πειστείς ότι αρχίζεις και χάνεις το παιχνίδι, μαζί και τα λογικά σου, τότε δεν μπορούμε να κάνουμε λόγο για τον παραμικρό βηματισμό προς την έξοδο κινδύνου. Κακό σε σένα κάνεις, οι ενδείξεις είναι σαφείς. Και όσο συντομότερα το πάρεις χαμπάρι, τόσο πιο γρήγορα θα σταματήσεις το αμάξι από την απειλητική άκρη του γκρεμού. Εκτός κι αν δεν έχεις πρόβλημα να τεστάρεις την αδρεναλίνη σου και το κατά πόσο μπορείς να επιζήσεις μίας πιθανής πτώσης. Μην το ρισκάρεις, δεν θα σου βγει σε καλό…
source:marymary.gr