Για αυτά μπορεί να μετανιώσεις στη ζωή σου!

Οι απολογισμοί συνιστούν μία εσωτερική και χρονοβόρα διαδικασία, αέναα επαναλαμβανόμενη, στην οποία υποπίπτουν όλοι ανεξαιρέτως οι άνθρωποι. Ο χρόνος που μέλλεται να συμβούν εξαρτάται κυρίως από σένα και τις φάσεις που περνάς. Σε κάθε περίπτωση πάντως περιλαμβάνουν ρήξεις, συγκρούσεις και δυνάμει απογοητεύσεις. Το τέλος τους, δε, μπορεί να σε βρει πιο κουρέλι από ότι έχεις ποτέ αισθανθεί.
Είναι η στιγμή της διαπίστωσης πραγμάτων που έκανες και κυρίως ΔΕΝ έκανες στην πορεία, και για τα οποία έχεις μετανιώσει με τον πιο φρικτό τρόπο. Θέλεις να αυτομαστιγωθείς, να βουρδουλιαστείς, να σου κάνεις κακό, αλλά δεν έχεις την ψυχική δύναμη, οπότε παραδίδεσαι σε μία ξεγυρισμένη κατάθλιψη, η οποία σε αφήνει πιο numb και αδύναμη από ποτέ. Το έχεις πάθει, το γνωρίζεις πώς είναι, δεν σου αρέσει καθόλου. Αναμενόμενο. Μήπως, λέω μήπως, να προσπαθήσεις να αποφύγεις όσο πιο τεχνηέντως μπορείς τους σκοπέλους στους οποίους δεν θέλεις να πέσεις όταν έρθει η ώρα του προσωπικού σου απολογισμού; Είναι πολλοί, οπότε άρχισε ήδη την καταγραφή:

• Η παραμέληση της υγείας σου. Καταναλώνοντας ό,τι σκουπίδι μπορείς να φανταστείς, παραμελώντας την άσκηση και τη διατήρηση μιας καλής φυσικής κατάστασης. Τα προβλήματα θα αρχίσουν να εμφανίζονται από νωρίς. Και τότε θα είναι δυσχερώς επανορθώσιμα…
• Οι στόχοι που δεν κυνήγησες ποτέ. Τα όνειρα που άφησες απραγματοποίητα, και οι προσδοκίες που δεν ικανοποίησες, επειδή δεν έκανες τον παραπάνω κόπο να κατευθυνθείς προς αυτά. Ό,τι πιο οδυνηρό και βίαιο, δεν το θέλεις καθόλου…
• Οι λάθος άνθρωποι που έβαλες στη ζωή σου. Και στους οποίους επένδυσες, ενώ γνώριζες κατά βάθος ότι η εν λόγω επένδυση θα αποδειχτεί φιάσκο. Και θα κηρύξεις πτώχευση ακόμη και στην περίοδο των παχέων αγελάδων, ψυχικά καταρρακωμένη και λειψή…
• Το timing που μάταια περιμένεις. Και περιμένει, χωρίς ποτέ να έρθει. Γιατί υποσυνείδητα το σαμποτάρεις, ή απλά δεν το καταλαβαίνεις. Αφήνοντας πράγματα και ανθρώπους πίσω…
• Οι ηθικοί κανόνες που αναγκάστηκες να παραβιάσεις. Οι εκπτώσεις στα πιστεύω και τα θέλω σου, που αναγκάστηκες να παραμερίσεις και να βάλεις στην μπάντα για τον χ ή ψ λόγο. Χωρίς την παραμικρή ενοχή τις περισσότερες φορές, με τις Ερινύες να βγαίνουν παγανιά για την πάρτη σου αμέσως τώρα…
• Τα πρόσωπα που παραμέλησες. Η οικογένεια και οι φίλοι στους οποίους δεν έδωσες την πρέπουσα σημασία, τους οποίους δεν βοήθησες όταν έπρεπε, η συμπεριφορά σου απέναντι στους οποίους δεν ήταν δίκαιη. Όλοι όσοι με τον τρόπο σου απογοήτευσες…
• Τα κρατήματα που σε τράβηξαν πίσω. Τα κόμπλεξ, οι ανασφάλειες και φοβίες σου που σε κράτησαν καρφωμένη στο έδαφος, μην επιτρέποντας σου να ανοίξεις τα φτερά σου, ή να κάνεις το επόμενο, μεγαλύτερο βήμα. Έχοντας μείνει σε πρόωρα levels, τα οποία σαφώς και δεν σε ικανοποιούν. Αυτό έλειπε…
• Ο χρόνος που ξόδεψες άσκοπα. Σε ανούσιες ασχολίες και κυρίως, ανούσιους ανθρώπους. Η διαπίστωση ότι δεν αναπληρώνεται είναι αυτή που πονάει περισσότερο, και εύχομαι να μην την γευτείς ποτέ…
• Οι τολμηρές αποφάσεις που απέφυγες ή φοβήθηκες να λάβεις. Και μέσα σε όλα αυτά, τα ταξίδια που δεν έκανες, οι τρέλες που καταπίεσες τον εαυτό σου να μη διαπράξει, και όλα εκείνα τα οποία από μία ηλικία και μετά και σου απαγορεύονται και θυμάσαι αναρωτώμενη πώς θα ήταν αν…
• Τα λάθη από τα οποία δεν έμαθες. Το πείσμα και η επιμονή που σε τύφλωσαν, καθώς και ο αγνός, ανόθευτος εγωισμός σου, που σε τυφλώνουν μεσούσης της οδού και δεν σου επέτρεψαν να πάρεις πικρά μεν, χρησιμότατα δε μαθήματα. Τα αποτελέσματα τα διαπιστώνεις και είναι αρκούντως πικρά, με το επόμενο χαστούκι…
• Οι υποχρεώσεις, που επέτρεψες να υπερσκελίσουν τα δικαιώματα σου. Οι ατελείωτες ώρες δουλειάς, το ότι ήθελες πάντα να αφήσεις τους πάντες ικανοποιημένους και άφησες σε δεύτερη μοίρα τον εαυτό σου συνιστά τρανό παράδειγμα του υποβιβασμού που σου επεφύλαξες. Και το οποίο δεν άξιζες καθόλου, αλλά καθόλου…
• Τα όχι και τα ναι που δεν είπες. Εκεί που έπρεπε, για τους λόγους που τα επέβαλαν. Και η λάθος απόφαση που πήρες, ως απόρροια.

Κάθε ένα από τα παραπάνω points δύναται να αποτελέσει και ένα αγκαθάκι στον ευαίσθητο ψυχισμό σου, και να σου ανοίξει ακόμη πιο δυσαναπλήρωτες πληγές. Θα μου πεις, δεν είσαι ούτε ο μάντης Κάλχας ούτε ο Πητ Παπαδάκος για να προβλέψεις εκ των προτέρων όσα θα επισυμβούν συν τω χρόνω. Σωστό. Μπορείς, ωστόσο, να πράξεις ό,τι περνά από το χέρι σου, ώστε η διαβίωση σου με το πέρασμα του χρόνου δεν σε προσβάλλει ως άτομο και δεν σε ωθεί σε πράξεις και παραλείψεις με έντονες γωνίες, τις οποίες αν μετανιώσεις στο μέλλον, θα είναι σε πολύ πικρό επίπεδο. Δεν χρειάζεται να στρογγυλεύεις απαραίτητα τα πράγματα. Βάλε λίγο παραπάνω θάρρος, και ανάλαβε λίγη περισσότερη ενέργεια. Θέτοντας παράλληλα τις βάσεις που απαιτούνται ώστε, όταν φτάσει η στιγμή και του δικού σου απολογισμού, να χρειαστεί να κάνεις όσο το δυνατόν λιγότερα checks σε κάθε ένα από τα παραπάνω points, καθώς και σε άλλα συναφή. Θα είναι όχι απλά κέρδος σου, αλλά και μακρύ ποιοτικό άλμα προς την ηρεμία της ψυχής σου και της συμφιλίωσης με τον εαυτό σου…
source:marymary.gr