ΜΗ ΧΑΘΕΙΣ ΣΤΗ ΜΑΧΗ ΜΕ ΤΟ ΧΡΟΝΟ

Δεν μπορεί να οριστεί με επάρκεια. Δεν μπορεί να μετρηθεί ως αυτόνομη μονάδα με ακρίβεια, χωρίς δικούς μας ορισμούς. Δεν ξέρουμε γιατί υπάρχει και ποιους σκοπούς η έλευση του εξυπηρετεί. Κι όμως, είναι αμείλικτος, επηρεάζει τους πάντες και ορίζει το σύνολο της ζωής μας: ο χρόνος. Μέσα στους μηχανισμούς του οποίου, μπορείς πανεύκολα να χαθείς, αν δεν φροντίζεις για την ορθή διαχείριση του και τη σωστή από μέρους σου αντιμετώπιση του. Ευκολάκι; Δεν θα το έλεγα…
Οι περισσότεροι εκεί έξω μοιάζουν να πιστεύουν ότι μπορούν να θέσουν την εν λόγω πραγματικότητα υπό τον απόλυτο έλεγχο τους, και να την ποδηγετήσουν στον βαθμό εκείνο που ουσιαστικά θα τους επιτρέψει να τον χειρίζονται κατά το δοκούν. Μεγάλο λάθος, στο οποίο ελπίζω να μην έχεις υποπέσει. Και επειδή οφείλεις να αντιμετωπίζεις το χρόνο σου με απόλυτο σεβασμό και συναίσθηση της ύπαρξης του, φρόντισε να μην αποκλίνεις από τα ακόλουθα points, προκειμένου να μην χαθείς μέσα στη χοάνη του, και να ξεβραστείς κάπου πολύ χειρότερα από εκεί που θα επιθυμούσες, μη γνωρίζοντας το πώς και το γιατί:

• Μην στριμώχνεις τα πάντα σε κοινά χρονικά διαστήματα. Το ξέρω, πολλές οι υποχρεώσεις και οι έγνοιες και ο χρόνος για να τα βγάλεις πέρα περιορισμένος. Αλλά προτιμάς να κάνεις πολλά μαζί και λάθος ή λίγα και σωστά; Υπάρχουν περιπτώσεις όπου, δυστυχώς, θα αναγκαστείς να διαλέξεις. Κανείς δεν μπορεί να τα έχει και να τα κάνει όλα μαζί ταυτόχρονα. Και ούτε ο ίδιος ο Χουντίνι δεν κατάφερε να μας δείξει τον τρόπο για να κρατήσεις δέκα καρπούζια κάτω από την ίδια μασχάλη. Τι σε κάνει να πιστεύεις ότι το δικό σου ταχυδακτυλουργικό θα είναι πολύ πιο επιτυχημένο;
• Μην αφήνεις τον χρόνο να κυλά ανεκμετάλλευτος. Τα νεκρά διαστήματα είναι καλά για να γεμίζεις μπαταρίες και να χαλαρώνεις, στην υπερβολή τους ωστόσο μπορούν να σε καταπιούν μαζί τους και να μην σου επιτρέψουν να βρεις τον δρόμο προς την έξοδο. Βυθιζόμενη σε έναν ωκεανό ανίας και βαρεμάρας, αρνούμενη να ξεκουνήσεις τα πόδια σου και να δοκιμάσεις να καταφέρεις το ο,τιδήποτε. Για αυτό, μην αποσυρθείς και εντελώς από τα εγκόσμια, με σύνεση, έτσι;
• Μην σπαταλάς το χρόνο, ούτε να υπερβάλλεις μαζί του. Η αφιέρωση σου σε συγκεκριμένα projects και άτομα, γιατί όχι, είναι απόλυτα προσωπική διαδικασία, επισύρει ωστόσο και τις ανάλογες συνέπειες. Γιατί ο χρόνος δεν σταματά να κυλάει. Και όταν επανέλθεις στη φυσική ροή του και δεις κοιτάζοντας πίσω το διάστημα που δεν έκανες τίποτα άλλο, είμαι σίγουρος ότι ένα τικ μετάνοιας θα το νιώσεις, δεν μπορεί…
• Η συναίσθηση του χρόνου αποτελεί χάρισμα και τέχνη. Την οποία κατέχουν πολύ λίγοι εκεί έξω, και η πρόσθεση στο στις χορείες τους είναι πραγματικά ευλογημένη, αν μπορεί να σου συμβεί., Χρειάζεται άπειρη ωριμότητα και δεδομένη εμπειρία για να καταστεί κάτι τέτοιο εφικτό, σαφώς. Και μυαλό και νόηση κατάλληλα προσανατολισμένη και σίγουρη για το τι θέλει να κάνει και πόσα πράγματα μπορεί να επιτύχει μέσα στο χρόνο που έχει διαθέσιμο. Αν μπορείς να το παλέψεις, έχει καλώς. Αν όχι, τότε φρόντισε τουλάχιστον να μην κάνεις εγκλήματα εις βάρος σου…

Ακόμη και τώρα, που αφιέρωσες περίπου 3-4 λεπτά για να διαβάσεις αυτό το κομμάτι, έκανες χρήση ενός μικρού χρονικού διαστήματος εν γνώσει σου, το οποίο έκρινες ότι θα αποβεί ωφέλιμο προς το πρόσωπο σου. Δεν ξέρω κατά πόσο ισχύει τελικά, αλλά αυτό το απειροελάχιστο παράδειγμα αρκεί για να σου δείξω ότι μόνη σου επιλέγεις το πώς θα διαχειριστείς το χρόνο σου και τα κοιτάσματα που η εξόρυξη των τιμαλφών που αποζητάς θα αποφέρει. Θέμα στρατηγικής, σίγουρα. Και επιλογών, ακόμη περισσότερο. Και κυρίως, συναίσθησης και γείωσης με την πραγματικότητα. Δύσκολοι συνδυασμοί, του οποίους ωστόσο καλείσαι να φέρεις εις πέρας, ώστε να μην βυθιστείς μέσα στο ίδιο το διάστημα που κυλά μέρα τη μέρα, ώρα την ώρα. Γιατί, όταν θα ξαναβγείς στην επιφάνεια και κοιτάξεις γύρω σου, μπορεί αυτό που θα αντικρίσεις να σε ευχαριστεί. Τι θα κάνεις, όμως, αν το θέμα είναι όχι μόνο άσχημο, αλλά και απολύτως μη διαχειρίσιμο, από σένα την ίδια ως άνθρωπο και προσωπικότητα; Εδώ σε θέλω…
source:marymary.gr