Η ΔΥΝΑΜΗ ΤΗΣ ΣΥΓΧΩΡΕΣΗΣ

Αποτελεί το πρωταγωνιστικό θέμα σε αμέτρητες ταινίες, κομεντί και κοινωνικά δράματα, ενώ η βαθύτερη ουσία της έχει βασανίσει τους μεγαλύτερους συγγραφείς παγκοσμίως. Έχει υμνηθεί από ποιητές και λαϊκούς αοιδούς, και έχει τριβελίσει το ανήλικο μυαλό μας ως θέμα ων παραμυθιών που απολαμβάναμε στις σχετικές ηλικίες. Μεγάλη φίρμα η συγχώρεση, τόσο ως διαδικασία, όσο κι ως πράξη. Και ένα παράξενο πράγμα ρε παιδί μου: ενώ σε όλα τα παραπάνω μοιάζει κάτι τόσο εύκολο, τόσο αυτονόητο και προπάντων αυθόρμητο, όσες φορές έχεις προσπαθήσει να επιδοθείς στο σχετικό σπορ, κάτι μέσα σου εξεγείρεται, τσινάει και δεν σου αφήνει το παραμικρό περιθώριο διάκρισης.
Ίσως γιατί, εξ αντικειμένου προαπαιτούμενο της αποτελεί το ότι έχεις υποστεί κάποια βλάβη, κάποιος σε πείραξε, σε πλήγωσε ρε παιδί μου. Και το ενδεχόμενο της απολαυστικής εκδίκησης ή της επίδειξης του πιο σκληρού κομματιού του χαρακτήρα σου προβάλλει απείρως δελεαστικότερο από το να αποδείξεις το μέγεθος της μεγαλοψυχίας σου. Κι όμως, πάνω που το διαβολάκι μέσα σου ετοιμάζεται να θριαμβεύσει, είναι ακριβώς η αντίθετη πρακτική εκείνη που μπορεί να σε πάει όχι ένα, αλλά πολλά βήματα παρακάτω, ως άνθρωπο και ως προσωπικότητα. Μη μου πεις ότι δεν σε ενδιαφέρει:

• Το να καταφέρεις να συγχωρέσεις, χωρίς βέβαια να δώσεις ολική άφεση αμαρτιών, αποτελεί πράξη μέγιστης ψυχικής δύναμης και δείγμα σοφίας και σύνεσης. Για να το πάρουμε και ακραία ωφελιμιστικά, πόσο περισσότερη ηθική ικανοποίηση θέλεις να πάρεις όταν βγεις θριαμβευτικά από πάνω και να ρίξεις τα μούτρα του απέναντι σου στο πάτωμα, με την επίδειξη αυτή της άκριτης μεγαλοψυχίας σου, ακόμη κι όταν δεν είναι απολύτως ειλικρινής;
• Το να διατηρείς το παιχνίδι της κατηγόριας και της τυφλής απόδοσης ευθυνών, απλά σε δηλητηριάζει ακόμη περισσότερο και οξύνει τις εντάσεις μέσα σου, μην επιτρέποντας στις πληγές να επουλωθούν. Συνεπώς, όχι μόνο δεν βοηθάς τον εαυτό σου, αλλά του προξενείς και μεγαλύτερη ζημιά. Το να δεχτείς τη λευκή σημαία που σου τείνει ο απέναντι, θα σου προσδώσει όλη την ψυχική ηρεμία που έχεις πραγματικά ανάγκη…
• Βοηθείσαι στο να δεις τα πράγματα μέσα από ένα τελείως διαφορετικό πρίσμα, και από τον φακό της μεγαθυμίας και της απόρριψης της πράξης που κατευθύνθηκε εναντίον σου, ακριβώς μέσω της απάλειψης των ευθυνών.  Δες τι μπορεί να σε διδάξει όλο αυτό που συνέβη και κράτα μόνο τα ωφέλιμα στοιχεία. Όλα τα άλλα άστα να καταστούν ένα με τη λήθη, διαδικασία που επιταχύνεται μέσω της συγχώρεσης…
• Δεν μπορείς να προχωρήσεις παρακάτω, πώς να το κάνουμε. Απλά αφήνεις ανοιχτή την πόρτα στην εισβολή περαιτέρω δηλητηριωδών αισθημάτων και αναλίσκεσαι σε ένα τυφλό παιχνίδι μίσους, που δεν σε αφήνει να δεις την πραγματικότητα όπως αληθινά είναι: διαρκώς εξελισσόμενη. Και σόρι κιόλας, αλλά νομίζεις ότι μπορείς να ζεις για πολύ καιρό έτσι; Δεν πρόκειται, και θα το διαπιστώσεις και μόνη σου…
• Ακόμη κι αν δεν λάβεις ποτέ μία εξήγηση ή μία συγγνώμη για ό,τι συνέβη, το να το απαλύνεις από όλα τα αρνητικά ερεθίσματα με τα οποία είναι πλέον βαρυφορτωμένο, μόνο σε καλό μπορεί να σου βγει. Και αυτό για τον απλούστατο λόγο ότι η ίδια θα ξαλαφρώσεις, όταν αφήσεις το αγκωνάρι που σε έχει πλακώσει να φύγει από το στέρνο σου. Και θα αναπνεύσεις βαθύτερα και πλουσιότερα…

Όσο για το άτομο που σε απογοήτευσε, που πρόδωσε την εμπιστοσύνη σου, τις προσδοκίες σου και όλα όσα είχες επενδύσει πάνω του; Εκεί είναι που οφείλεις να κάνεις μια ειλικρινή κουβέντα με τον εαυτό σου και να διαπραγματευθείς σκληρά το κατά πόσο θέλεις να συνεχίσει να αποτελεί μέρος της ζωής σου. Αν η απάντηση είναι θετική, για τον οποιονδήποτε λόγο, εξάρτησης ή μη, τότε λυπάμαι, αλλά δεν έχεις άλλο δρόμο από αυτόν που μόλις σου υπέδειξα, Απωθημένα και ρεβανσιστικές τάσεις θα κάνουν τα πράγματα ακόμη χειρότερα και θα χοντρύνουν το παιχνίδι, που δεν αποκλείεται να βγει εκτός ελέγχου. Αν πάλι είναι ευθέως αρνητική, τότε ίσως και να χρειάζεται να αποδεχτείς ότι κάποιοι άνθρωποι απλά δεν είναι για πάντα στη ζωή μας. Και χωρίς να κρατήσεις το παραμικρό μέσα σου, διαγράφοντας την ίδια την πράξη και αυτόν/η από τη ζωή σου, θα μπορέσεις να πας παρακάτω. Καλά το κατάλαβες. Και εδώ, το να αποτελέσεις μέρος του παραπ0άνω παιχνιδιού, συνιστά κατ’ ουσία το μοναδικό δρόμο. Ψυχικής ηρεμίας και πάνω από όλα ικανοποίησης με το μέσα σου, τον εαυτό σου και όλα όσα εκείνος εκπροσωπεί ως αξία προς τα έξω. Μάζεψε δυνάμεις και ετοιμάσου να μπεις στον στίβο. Θα τις χρειαστείς…
source:marymary.gr