ΓΙΑ ΠΟΣΟ ΘΑ ΖΕΙΣ ΑΚΟΜΑ ΜΕ ΤΑ ΨΕΜΑΤΑ;

Για σένα, το ψέμα δεν αποτελεί ούτε θανάσιμο αμάρτημα ούτε απλά αναγκαίο κακό. Έχει εξελιχτεί σε κάτι πολύ περισσότερο στην καθημερινότητα σου: σε τρόπο ζωής. Για την ακρίβεια, δεν θα αποτελούσε υπερβολή να ειπωθεί ότι όλη σου η ζωή βρίσκεται μέσα σε ένα τεράστιο ψέμα, το οποίο δημιουργείς και εμπλουτίζεις καθημερινά, με νέες, ποικίλες εκδοχές, που το διανθίζουν και το κάνουν να φαίνεται ακόμη εντυπωσιακότερο, τοποθετώντας τον στην κορυφή του Ολύμπου, μεταξύ των υπολοίπων, πολύ φυσιολογικών και ομαλών ζωών, οι οποίες τι να φτουρήσουν μπροστά στη δική σου..
Έτσι, από απλά γεγονότα της καθημερινότητας και εμπειρίες σου, μέχρι και το επάγγελμα και lifestyle, και τις ίδιες σου τις επιλογές, έχεις το ψέμα στην άκρη της γλώσσας σου. Και το εκφέρεις με τη χαρακτηριστική ευκολία, της απλής καθημερινής ομιλίας. Γιατί, κοπελιά; Μπορείς να μου εξηγήσεις; Αν και έχω κάποιους πιθανούς λόγους:

• Απωθημένα. Ζωές λειψές και ανικανοποίητες, οι οποίες αναζητούν την ολοκλήρωση τους, χρειάζονται ένα βολικό βάθρο, στο οποίο να πιαστούν και να ανέβουν. Και τι καλύτερο από το ψέμα; Σε αυτό προβάλλεις όλα όσα είτε δεν μπόρεσες να ζήσεις, είτε παραήσουν αδύναμη και φοβητσιάρα για να διεκδικήσεις. Και από το μαγικό σου κοσμάκη δεν πρόκειται να στα αφαιρέσει ποτέ κανείς…
• Μεγαλομανία και εγωισμός. Τάση υπεροχής με άλλα λόγια. Γιατί ναι, εσύ πρέπει να κάνεις και να ζεις, και να διηγείσαι σαφώς, τις πιο εντυπωσιακές, δυνατές εμπειρίες, τις ιστορίες που όλοι θα παρακολουθούν με το στόμα ανοιχτό. Διότι πρέπει πολύ απλά να ξεχωρίζεις. Τελεία και παύλα (και το πρόβλημα όσο πάει και μεγαλώνει…)
• Κόμπλεξ, ζήλειες και φθόνος. Δεν μπορεί η μπαζόλα ανταγωνίστρια σου να περνιέται για πιο σούπερ ουαόυ από σένα, τι νόμισε δηλαδή; Ότι δεν θα της τη βγεις από τα αριστερά; Ότι δεν είσαι άξια αντίπαλος; Και τι φυσιολογικότερο, από το να πλάθεις ψεύτικους κόσμους και να εκτίθεσαι στην προσπάθεια σου να καλύψεις τα ψέματα αυτά με νέα, ακόμη μεγαλύτερα…
• Ανάγκη για αποδοχή. Η οποία στο μυαλό σου δεν έρχεται αλλιώς παρά μόνο με την προβολή ενός άλλου, εξιδανικευμένου εαυτού, ο οποίος απλά θα φαντάζει ακαταμάχητος στα μάτια όλων εκείνων που προσπαθείς να γοητεύσεις. Ξεχνώντας ότι η αυθεντικότητα και η αλήθεια που ενυπάρχει στον καθένα μας συνιστά το πιο γοητευτικό σημείο κάθε ανθρώπου εκεί έξω. Ψιλά γράμματα για σένα…
• Αισθήματα ντροπής., Για κάποιο λόγο ντρέπεσαι για αυτό που είσαι, αυτό που εκπροσωπείς και αυτά που κουβαλάς πάνω σου Και αντί να κάνεις κάτι για να απαλλαγείς από αυτά και να βελτιώσεις τη ζωή σου, δημιουργείς ένα ολόκληρο φαντασιακό πέπλο από πάνω τους, για να τα καλύψεις, χωρίς να φαντάζεσαι τι θα συμβεί όταν αυτό αφαιρεθεί. Κάτι το οποίο δυστυχώς αργά λη γρήγορα θα γίνει…
• Φόβος. Για το άγνωστο, για τις αντιδράσεις του περιβάλλοντος σου, για όλα εκείνα τα απροσδιόριστα που δεν μπορείς να αντιμετωπίσεις face to face, αλλά επιλέγεις βολικότερα να ντύσεις με τα όμορφα σου ψέματα. Τα οποία γίνονται γρ΄γγορα βουνό και απειλούν να σε καταπλακώσουν με την πρώτη ευκαιρία…

Το είπαμε και παραπάνω. Εκτός του ότι ποτέ δεν κρατάει για πάντα, το χαρακτηριστικό του ψέματος είναι ότι για να καλυφθεί, απαιτείται ένα άλλο, ακόμη μεγαλύτερο. Και καθώς προχωράς με τη διαδικασία των συγκοινωνούντων δοχείων την εν λόγω πρακτική, φτάνεις στο σημείο να μην ξέρεις που πατάς και που βρίσκεσαι, καθώς και να μην μπορείς να ξεχωρίσεις το ψέμα από την αλήθεια. Απλά γιατί όλη σου η ζωή έχει μετατραπεί οικεία βουλήσει σε ένα αχανές τοπίο ψέματος. Το οποίο όσο κι αν θες, δεν μπορείς να ξεκαθαρίσεις, γιατί κάτω από κάθε πέτρα ου σηκώνεις ανακαλύπτεις έναν ακόμη σκελετό. Και σίγουρα στην ντουλάπα σου έχεις ακόμη ένα σωρό από δαύτους. Τόσους που σου φτάνουν όχι για μία, αλλά για πολλές ακόμη ψεύτικες ζωές. Οι οποίες δεν ξέρω πόσο θα σε ικανοποιήσουν στο τέλος, όταν καταλάβεις τη φούσκα στην οποία έκλεισες τον εαυτό σου, και από την οποία δεν μπορείς να βγεις πια, όσο κι αν προσπαθείς. Αφαιρώντας σου τον αέρα κάθε δευτερόλεπτο που περνά, αργά και ασφυκτικά…
source:marymary.gr