Σελίδες

Τρίτη 4 Φεβρουαρίου 2014

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΟΥ




Καλά τα ταξίδια, δεν λέω. Και ειδικά αυτά που κάνεις νοητά, και τα οποία δεν γνωρίζουν περιορισμούς, ακόμη καλύτερα. Στην εποχή που ζούμε, μη σου πω ότι είναι και το καλύτερο φυσικό αντικαταθλιπτικό. Αλλά εσύ, ρε παιδάκι μυ, το παραεξέλιξες το πράγμα: το έπιασες, το τράβηξες από τα μαλλιά και το έφτασες στο άλλο άκρο. Διότι κάθε μέρα, ώρα και στιγμή, ταξιδεύεις. Δεν ξέρω που, πάντως κάπου πολύ πολύ μακριά, από την πραγματικότητα και τα ζητήματα που έχεις να αντιμετωπίσεις, καλώς ή κακώς. Η κοσμάρα σου αποτελεί τον αγαπημένο τόπο διαμονής σου, που δεν αλλάζεις για κανένα λόγο, και επιμένεις πεισματικά να εγκαταβιοίς σε αυτή, αψηφώντας όλα τα πεζά προβλήματα της καθημερινότητας. Το καταλαβαίνεις ότι δεν μπορεί να συνεχιστεί αυτό, έτσι; Για πολλούς και διάφορους λόγους:
  • Ακόμη κι αν δεν σε ενδιαφέρει ιδιαίτερα να ασχοληθείς με τα δικά σου θέματα, σίγουρα θα υπάρχουν άλλα που επηρεάζουν και άλλα άτομα γύρω σου. Το να τους γράφεις επιδεικτικά μπορεί να τους απασχολεί ελάχιστα, αναφορικά με τη δική σου συμμετοχή, μπορεί όμως να προκαλέσει μεγάλη ζημιά στους ίδιους. Και όχι, εδώ η αναισθησία παίρνει το χαρακτήρα γαϊδουριάς και δεν δικαιολογείται…
  • Ο γύρος του κόσμου σε άπειρες ημέρες που διεξάγεις, απλά σε τυφλώνει και δεν σου επιτρέπει να δεις πέρα από τις προσωπικές σου παρωπίδες ότι, σε πείσμα της δικής σουστασιμότητας,τα πράγματα τρέχουν, ο κόσμος εξελίσσεται, ακαι εσύ μένεις καρφωμένη σε μία διαρκή, φονική ακινησία, που απλά σε κρατάει πίσω. Ίσως γιατί ποτέ δεν μπόρεσες να αντιμετωπίσεις την πραγματικότητα ως έχει, αλλά και πάλι, το αποτέλεσμα παραμένει και είναι θλιβερό…
  • Και πόσο νομίζεις ότι θα συνεχίσουν να ανέχονται αυτή τη συμπεριφορά σου όλοι όσοι βρίσκονται γύρω σου; Όχι για πολύ, σε πληροφορώ. Για την ακρίβεια, αφού θα δοκιμάσουν μάταια να σε τραβήξουν από τη νιρβάνα σου και το νήδυμο στον οποίο έχεις βυθιστεί, απλά θα σε αφήσουν σε αυτόν. Και δεν βλέπω κανένα πριγκιπόπουλο γύρω ικανό να σου δώσει το φιλί και να σε ξυπνήσει…
  • Όχι ότι και όλες σου οι υποθέσεις πάνε καλύτερα. Έχοντας τες αφήσει στον αυτόματο πιλότο, και χωρίς να έχεις τη γενική, αυστηρή επιστασία σε όλες τους, δε νομίζω να περιμένεις κάποια γενικότερη θετική εξέλιξη, έτσι; Μην είσαι και πλεονέκτρια άλλωστε…
  • Δεν πιστεύω βέβαια ότι σε απασχολεί και ιδιαίτερα. Και αυτό γιατί το γυάλινο κλουβί στο οποίο οικειοθελώς κλείστηκες, πετώντας το κλειδί μακριά, συμβολίζει μία γενικότερη τάση παραίτησης από τον έξω κόσμο, και ένα είδος αναχωρητισμού, που μπορεί να μην προσιδιάζει άμεσα προς τους ασκητές του Αγίου όρους, αλλά πάντως κάτι δηλώνει για την ίδια και την προσωπικότητα σου. Γιατί είσαι τόσο απογοητευμένη από όλους και για όλα, βρε κορίτσι μου; Και γιατί επιλέγεις τη γενική αναισθησία ως λύση στα προβλήματα σου; Δεν λύνονται όλα με το να κλείσεις τα μάτια, ούτε θα περάσουν χωρίς να σε αγγίξουν ή έστω να σε επηρεάσουν. Δυστυχώς η ζωή είναι πολύ πιο πολύπλοκη και αυστηρή από όσο περιμένεις ή έχεις σχεδιάσει. Και δεν θα σου ζητήσει το λόγο, ακόμη κι αν εσύ βάλεις μία κουκούλα στο κεφάλι και κάνεις ότι δεν βλέπεις τους ελέφαντες που βρίσκονται μέσα στο δωμάτιο σου. Θα φροντίσουν να κάνουν οι ίδιοι αισθητή την παρουσία τους, να είσαι βέβαιη για αυτό…
Αυστηρά ξεαυστηρά, έτσι ακριβώς έχουν τα πράγματα. Οι σκληρές όψεις της καθημερινότητας είναι πάντα παρούσες, και καλούν τον καθένα να τις αντιμετωπίσει και να δώσει απαντήσεις στα πιεστικά προβλήματα που θέτουν. Αν η ονειροπόληση είναι ό,τι καλύτερο έχεις να δώσεις, τότε μπορείς να δέσεις τη ζώνη ασφαλείας και να ευχηθείς η πρόσκρουση να μην είναι τόσο σφοδρή όσο συνηθίζεται. Αν και, μεταξύ μας, οι πιθανότητες δεν είναι ακριβώς υπέρ σου. Για να τις αυξήσεις λοιπόν, ξύπνα, συγκεντρώσου σε όλα αυτά που βρίσκονται μπροστά σου και φρόντισε να παλεύεις κάθε αναφυόμενο ζήτημα, όσο περισσότερο μπορείς. Ακόμη κι αν δε κερδίζεις κάθε μικρή μάχη, τουλάχιστον θα έχεις στα credits σου το ότι προσπάθησες, και οι απώλειες θα είναι σαφώς μικρότερες. Ε, και μία στρατηγική ήττα είναι σε κάθε περίπτωση καλύτερη από μία ολοκληρωτική πανωλεθρία, δεν συμφωνείς;

source:marymary.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου