ΤΑ 7 ΘΑΝΑΣΙΜΑ ΑΜΑΡΤΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΧΩΡΙΣΜΟΥ

Δεν είναι ποτέ ευχάριστος. Περισσότερο ή λιγότερο αναμενόμενος, το μόνο σίγουρο είναι ότι πονάει. Είτε σου έρθει φυσιολογικά, ως επιστέγασμα μίας φθίνουσας πορείας, είτε σε χτυπήσει και κατακάψει σαν κεραυνός, το αποτέλεσμα είναι κοινό και χιλιοεπαναλαμβανόμενο: και σε βρίσκει στην όχι και όσο το δυνατόν καλύτερη φάση της ζωής σου. Με σένα να αναρωτιέσαι και να ξοδεύεις φαιά ουσία και ενέργεια, στους λόγους που οδήγησαν εκεί, ακόμη κι αν δεν σε καίνε ιδιαίτερα, για το εγωιστικόν του πράγματος και μόνο. Και όσο σπας το κεφάλι σου, προσπαθώντας να επινοήσεις απίθανες αιτίες και δικαιολογίες, τόσο πιο απλά είναι τα πράγματα. Διότι οι λόγοι που οδηγούν στο σπάσιμο του δεσμού είναι συνήθως προεπιλεγμένοι και προκατασκευασμένοι, με διάφορες παραλλαγές που δεν αναιρούν την ουσία τους. Φτάνει απλά να καταχωρίσεις τη δική σου περίπτωση στην κατάλληλη κατηγορία αμαρτήματος. Που οδήγησε τη σχέση σου στο τέλος:

• Έλλειψη επικοινωνίας. Και όλα τα συναφή προβλήματα, που επέρχονται συν τω χρόνω είτε προϋπήρχαν, αλλά παραήσασταν ερωτευμένοι και καβάλα στα συννεφάκια σας για να τα πάρετε πρέφα. Και μόλις ο κουρνιαχτός του ενθουσιασμού κατακάθησε,  το ότι δεν είχατε και πολλά να πείτε, χτύπησε το καμπανάκι για την εξόδιο ακολουθία σας…
• Τρίτο πρόσωπο. Πάντα θα είναι εκεί, αγκαζέ με το κέρατο και την απιστία. Το διαβολάκι της οποίας είναι πανέτοιμο να σας κεντήσει και να σας βγάλει εκτός του πλαισίου, που αμοιβαία είχατε θέσει σε αυτό που χτίσατε. Η συχνότερη αιτία, μη γελιόμαστε, και ένα θανάσιμο αμάρτημα που δεν πιστεύω ότι έχει υπάρξει άνθρωπος που δεν έχει διαπράξει. Ακριβώς επειδή είμαστε άνθρωποι. Τόσο απλά και καθαρά…
• Διαφορετικά θέλω. Και προτεραιότητες που δεν ταυτίζονται, για την ακρίβεια δεν συναντιούνται καν, αλλά χάνονται κάπου στην πορεία. Με τη σχέση σας να ακολουθεί την πορεία του χασίματος κάπου στο βάθος της διαδρομής. Όχι διότι το επιθυμούσατε πραγματικά, αλλά γιατί εξ αρχής είχατε σκοπό να επικεντρωθείτε εκεί και να θεωρήσετε τη σχέση αυτή πάρεργο…
• Ασυμφωνία χαρακτήρων. Δεν εντάσσεται άμεσα στο πρώτο  αμάρτημα, ακριβώς επειδή πρόκειται για κάτι βαθύτερο και ουσιαστικότερο. Με το σύνολο της προσωπικότητας του καθενός να βρίσκεται σε ευθεία σύγκρουση με αυτή του άλλου, από τα αρχικά συνιστώντα στοιχεία τους. Μία σχέση εκ των προτέρων καταδικασμένη, χωρίς να το βλέπατε εκείνη τη στιγμή…
• Έλλειψη θυσιών. Διότι δεν μπορεί πάντα ο ένας να κάνει πίσω, ούτε ο ένας να αφαιρεί κομμάτια του εαυτού του σε μία διαρκή διαδικασία αέναης υποχώρησης, με την οποία στην ουσία το άλλο μέρος επιβάλλεται ολοκληρωτικά και κυριαρχεί σε αυτό που λέμε σχέση. Διότι, καλώς ή κακώς, it takes two to tango, και ο ένας θεωρεί ότι μπορεί να εκτελέσει όλες τις ριψοκίνδυνες φιγούρες μόνος του. Δεν θα αργήσει να βρεθεί στο πάτωμα…
• Σεξουαλική ασυμβατότητα. Το να μην κάνεις το καλύτερο σεξ της ζωής σου, ίσως και να χρήζει διορθώσεων. Το να μην ταιριάζετε καθόλου και να δίνετε μάχη κάθε φορά, και με τους δύο με τους δύο μεγάλους χαμένους, αποτελεί νάρκη στα θεμέλια της σχέσης σας. Ένα πραγματικά φονικό αμάρτημα, το οποίο δεν αφήνει ιδιαίτερα περιθώρια επιβίωσης. Ακριβώς επειδή το σεξ μετράει, και μάλιστα πολύ…

Ε, τελευταίο και καλύτερο: καμία προετοιμασία για να δεχτείς τη σχέση καθεαυτή. Με άλλα λόγια, δεν είσαι καθόλου έτοιμη για να δεσμευτείς, αλλά είναι τόση η ανασφάλεια και η ψυχική σου αδυναμία που το να μείνεις μόνη σου φαντάζει χειρότερος Γολγοθάς από οτιδήποτε άλλο. Οπότε τι πιο ασφαλές από το να ρίξεις άγκυρα κάπου, ακόμη κι αν ο βυθός είναι καθιζημένος εκ των προτέρων; Μπαίνεις στο παιχνίδι, γνωρίζοντας ότι δεν έχεις πιθανότητες νικηφόρου ολοκλήρωσης του, απλά για να κερδίσεις χρόνο. Μόνο που αυτός τρέχει εξ αρχής εις βάρος σου, ακριβώς διότι είναι το ίδιο το εποικοδόμημα είναι χωλό εν τη γενέσει του. Οπότε, μην αναρωτηθείς στη συνέχεια γιατί κλαίμε το μακαρίτη. Αμάρτησες εξ αρχής, και ως αμαρτωλή, θα πρέπει να ζητήσεις συγχώρεση για την παταγώδη αποτυχία που αρχίζει να καταγράφεται στο ενεργητικό σου. Τα ίδια ισχύουν και για την άλλη πλευρά, ασφαλώς. Με το παιχνίδι της συγγνώμης να έχει μόλις ξεκινήσει, και να απευθύνεται όχι πρώτα στο απέναντι τερέν, αλλά στους ίδιους τους εαυτούς σας…
source:marymary.gr