ΕΝΤΑΞΕΙ ΒΡΗΚΕΣ ΓΚΟΜΕΝΟ, ΑΛΛΑ ΧΑΛΑΡΩΣΕ..

Αντιλαμβάνομαι ότι η προσωπική σου λίστα αντρικών επιτυχιών είναι ελάχιστα συμπληρωμένα κουτάκια. Καταλαβαίνω επίσης ότι το να βρεις κάτι καλό σε αρσενικό εκεί έξω πλέον είναι σαν να αναζητάς καρπούζι μέσα στο Φεβρουάριο: σχεδόν αδύνατο, και αν βρεθεί, χειρίστης ποιότητας. Συνεπώς, ο ενθουσιασμός σου για το κελεπούρι που πιστεύεις ότι χτύπησες είναι πρακτικά κατανοητός και ως ένα σημείο δικαιολογήσιμος. Ως ένα σημείο, έτσι; ...

Τον πρόσεξες τον επιθετικό προσδιορισμό του τρόπου; Γιατί η μάστιγα της συμπεριφοράς «βρήκα γκόμενο, κάνω σαν την τρελή του Σαγιό, αλλάζει η κοσμοθεωρία μου και ο ήλιος πλέον δύει από την Ανατολή» εξαπλώνεται με ταχύτατους ρυθμούς στο γυναικείο πληθυσμό. Και για να σε προλάβω από το να υποπέσεις σε παρόμοια λάθη, ιδού τι ΔΕΝ πρέπει να κάνεις άπαξ και βρεις αγόρι, γιατί ναι, θα φας και κράξιμο και όχι άδικα:

• Σταμάτα να μιλάς για δικά του θέματα σε πρώτο πληθυντικό. Δεν είστε ένα, αντίθετα με ότι πιστεύεις, αλλά δυο. Συνεπώς, εκφράσεις τύπου «είμαστε αγχωμένοι για τη συνέντευξη αύριο», «δεν μας αρέσει ο τάρανδος με σος πεσκανδρίτσας» κτλ, εκτός από γλοιώδης, είναι και απίστευτα γελοία. Συνεπώς, την κόβεις. Μαχαίρι. Εκτός κι αν αποτελείς μέλος βασιλικής οικογένειας…
• Δεν πηγαίνεις πουθενά χωρίς αυτόν. Όχι τόσο για θέμα ελέγχου, όσο γιατί απλά δεν διανοείσαι ότι μπορεί να είστε χώρια. Ακόμη και στον καφέ με τις κολλητές σου. Καταλαβαίνεις γιατί είναι μαγκωμένες και σου ρίχνουν δολοφονικά βλέμματα συνεπώς, φαντάζομαι…
• Φορτώνεσαι, με το ζόρι, όλα του τα προβλήματα, και τα βγάζεις ως επιθετικότητα στον υπόλοιπο περίγυρο. Ναι, τα προβλήματα του άλλου. Παράλογο; Δεν απαντά. Άρα λογικό (συνειδητοποιείς τη σχιζοφρένεια, ελπίζω…)
• Μιλάς μετά από 30 μέρες σχέσης, σαν να είστε μαζί 30 χρόνια. Εννοείται ότι ξέρεις τα πάντα για αυτόν και για έναν μυστήριο λόγο, θεωρείς ότι και όλοι πι υπόλοιποι πρέπει να μοιραστούν τις γνώσεις σου, ακόμη κι αν δεν τους ενδιαφέρει καθόλου. Α, και, ακόμη κι αν σου φαίνεται απίθανο, η σχέση ζωής που περιμένεις ότι έχεις δημιουργήσει είναι πολύ, πάρα πολύ μακριά…
• Μιλάς για τα δικά του λες και είναι δικά σου. Οικειοποιείσαι τους φίλους του, την οικογένεια του, τις συνήθειες και τις ασχολίες του και γίνεσαι πιο βδέλλα και από βδέλλα. Γιατί γλυκό μου κορίτσι, γιατί;
• Τους γράφεις όλους για να είσαι 24/7 με αυτόν. Είναι ο ήλιος, το φως της ζωής σου, δεν έχεις πλέον άλλη έννοια και βάσανο στη ζωή σου παρά μόνο το τζουτζουκίνι σου. Σου έχω νέα. Ο κόσμος γύρω σου θα αρχίσει να αραιώνει επικίνδυνα και προς το τέλος (γιατί όσο και να νομίζεις ότι θα κρατήσει για πάντα, δεν πρόκειται) θα συνειδητοποιήσεις ότι δεν θα έχεις ώμο, πάνω στον οποίο να κλάψεις. Και αυτό θα σε πληγώσει ακόμη περισσότερο και από τον ίδιο τον χωρισμό…

Κοινή συνισταμένη των παραπάνω; Έχεις δημιουργήσει μία φούσκα, μέσα στη ζωή σου, και στην οποία περιέχεται η κοινή ζωή με το νέο αγόρι σου, και την έχεις τοποθετήσει στο επίκεντρο αυτής. Ένας κύκλος μέσα στον κύκλο με άλλα λόγια, που αποκλείει τον εξωτερικό, και περιστρέφεται γύρω από τον εαυτό του. Όταν ωστόσο ο εσωτερικός αρχίζει να κακοφορμίζει, ο εξωτερικός έχει ήδη μολυνθεί και με τον τρόπο του τον έχει αποβάλλει, καθώς συνειδητοποιεί ότι του κάνει κακό. Κάπως έτσι έχεις παραμελήσει την μέχρι πρότινος ζωή σου, και περιστρέφεις τα πάντα γύρω από το αγόρι σου. Γεγονός που δηλώνει και αδυναμία χαρακτήρα, και ανωριμότητα, και απλή ευήθεια και αχαριστία προς όλους αυτούς που ήταν εκεί για σένα. Και επειδή ειδικά η τελευταία ξεπληρώνεται με το ίδιο νόμισμα, εύχομαι να μη φτάσεις στην παραπάνω θέση του να ψάχνεις για κόσμο, όταν το ειδύλλιο φτάσει στο τέλος σου και το συννεφάκι σου αποδειχτεί πομφόλυγα. Γιατί, όταν καταλάβεις ότι δεν διακρίνεται κάποιος στον ορίζοντα, τότε θα συνειδητοποιήσεις ότι οι λανθασμένες και ακραίες επιλογές, πληρώνονται εξ ίσου ακραία και ακριβά. Αφήνοντας σε ρέστη και με ελάχιστες δυνάμεις για να συνεχίσεις….
source:marymary.gr