ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ Η ΑΓΑΠΗ ΑΝΑΡΩΤΙΕΣΑΙ

 

Πού πήγε, πού πάει, δεν είναι εδώ γύρω η άτιμη; Να σου δηλώσει την παρουσία της, να σου πει ένα μεγαλοπρεπέστατο «είμαι εδώ» και να σε αφήσει να κυλιστείς στα πόδια της, αιχμάλωτη του ελέους της. Γιατί ναι, η παντοτινή και αληθινή αγάπη δεν μπορεί, και υπάρχει, και δεν θα αργήσει να σου κάνει την εμφάνιση της. Είναι ο μύθος με τον οποίο μεγαλώνεις, στον οποίο λατρεύεις να αναφέρεσαι και που διαφυλάττεις...

ως κόρη οφθαλμού, έτοιμη να κατασπαράξεις όποιον τολμήσει να προχωρήσει στην παραμικρή έκφραση αμφισβήτησης του.
Καλά διάβασες, μύθος. Αν και την πραματικότητα θα την αντιληφθείς στο μεγαλείο της όλο και περισσότερο καθώς περνούν τα χρόνια, και η ίδια θα πλουτίζεις από εμπειρίες, καλές και κακές, λιγότερο ή περισσότερο χρήσιμες, αλλά πάντως ενδεικτικές της απτής πραγματικότητας: ότι η αγάπη άνευ όρων μας τελείωσε, μας άφησε χρόνους, έγινε πουλάκι και πέταξε. Ή τουλάχιστον, δεν υπήρξε και ποτέ, αν αυτό σε παρηγορεί, για τις δήθεν χαμένες σου ευκαιρίες. Θες και αιτιολογικό; Έτοιμος να σου διαβάσω τη σχετική δικογραφία:

• Κανένα ον, και κυρίως τα δίποδα, όπως θέλουμε να χαρακτηριζόμαστε, δεν προβαίνει στη διαχείριση των συναισθημάτων του ανιδιοτελώς. Πάντα θα υπάρχει κάτι στο οποίο αποσκοπεί, κάτι το οποίο προσδοκά, και το οποίο τορπιλίζει αύτανδρη την ίδια την έννοια του άνευ όρων παντοτινού έρωτα…
• Μη νομίζεις ότι πρόκειται για κάποιο ταπεινό ελατήριο, το οποίο ωθεί σε αυτές τις πράξεις, ή κάποιο σατανικό κίνητρο, με μοναδικό στόχο να καταστρέψει την ησυχία σου και να γκρεμίσει το καλοχτισμένο σου βασίλειο σαν πύργο από τραπουλόχαρτα.  Είναι η ίδια η ανθρώπινη φύση έτσι, και μπορεί να πρόκειται για κάτι ιδιαίτερα απλοϊκό, το οποίο ωστόσο θα σου επιτρέψει να το δεις, μόνο όταν αποκαλυφθεί και προβεί στην προαναφερθείσα σάρωση, ως άλλος τυφώνας Κατρίνα…
• Σε όλες, ακόμη και τις πλέον ανιδιοτελείς πράξεις, υπάρχει ένα τίμημα, ίσως μη άμεσα εμφανιζόμενο, που όμως αργά ή γρήγορα θα πρέπει να εμφανιστεί και να εξαργυρωθεί. Ακόμη και σε βάθος χρόνου, θα συνειδητοποιήσεις ετεροχρονισμένα ότι δεν πρόκειται για τίποτα άλλο από την τιμή που όρισε η «παντοτινή» σου αγάπη για να σου προσφερθεί ως τέτοια, και την οποία δεν ξέρω αν θα είσαι έτοιμη να πληρώσεις, για να συνεχίσεις τα ζωή σου ανενόχλητη. Ε, ναι, το ότι θα έχει καταρρεύσει, δεν το αναφέρω καν, το θεωρώ δεδομένο…
• Όρους και προϋποθέσεις, υπό τη μορφή διλημμάτων και ερωτημάτων που σου τριβελίζουν το μυαλό, όμως, δεν θέτει μόνο η αγάπη καθεαυτή, αλλά η ίδια η ζωή. Η οποία τις θεωρεί απαραίτητο στοιχείο για να μπορέσει να προχωρήσει παραπέρα και να γεννηθεί ξανά και ξανά μέσα από τις στάχτες της, εκεί που το θεωρεί απαραίτητο. Δεν θα σε ρωτήσει, δεν θα σου πάρει την άδεια, απλά θα το κάνει. Το κάνει και τώρα που διαβάζεις αυτές τις γραμμές για να είμαστε ειλικρινείς, αν αυτό σε παρηγορεί έστω λίγο…
• Αυτά τα οποία μπορείς η ίδια να κάνεις δυστυχώς είναι λίγα και περιορισμένα εκ των πραγμάτων, και αυτό γιατί και η ίδια δεσμεύεσαι από τον ίδιο τον σατανικό κανόνα, του οποίου πιόνι αποτελείς. Μην τρομάζεις, και μην θεωρείς τα πάντα συνωμοτικά και ύπουλα. Απλά είναι εξαιρετικά δύσκολο να πας κόντρα στο ρεύμα και σε ένα περιβάλλον διαμορφωμένο πριν από εσένα, και το οποίο θα εξακολουθήσει να υπάρχει ακόμη και αφότου έχεις πλέον εγκαταλείψει το ίδιο του το παιχνιδάκι.

Ναι, αλλά τι μπορείς να κάνεις; Να είσαι ειλικρινής ως προς αυτά που θέλεις, πρώτα από όλα απέναντι στον εαυτό σου, και ως προς αυτά που ζητάς, απέναντι στο αγόρι που βρίσκεται ενώπιον σου κάθε φορά. Και να ελπίζεις ότι μπορείτε να βρείτε πολλούς κοινούς τόπους και μια γλώσσα συνεννοήσεως τέτοια, που να σου επιτρέπει να ζήσετε το πάθος και τον έρωτα σας στο μέγιστο βαθμό, με τους ελάχιστους δυνατούς σκοτεινούς παρονομαστές. Δύσκολο; Σίγουρα. Ακατόρθωτο; Καθόλου. Κι αν πέσεις στη διαδρομή και χτυπήσεις, μην απογοητευθείς και μην οργιστείς. Την επόμενη φορά θα είσαι πιο προετοιμασμένη. Και θα μπορέσεις να ξαναριχτείς στο κυνήγι της άνευ όρων αγάπης, αποφασισμένη να είσαι εσύ αυτή που θα την ανακαλύψεις και θα την κάνεις όλη δική σου. Σου το εύχομαι ολόψυχα…
source:marymary.gr