Δεν μπορείς να δεις καθαρά. Το χαρτί που σου έδειξε μόλις το αγόρι σου, βρίσκεται στα χέρια σου, και μολονότι έχεις προ πολλού τελειώσεις τη βασική εκπαίδευση, μόλις που μπορείς να διαβάσεις τι λέει: ένα «Σημείωμα Κατάταξης» κοσμεί την κορυφή του και παρακάτω γράφει κάτι ακαταλαβίστικες ημερομηνίες και ώρες, ένα άγνωστο μέρος, κάτι για συνέπειες σε περίπτωση μη συμμόρφωσης. Εντάξει, σου κάνει μία κακόγουστη φάρσα, έτσι δεν είναι; Κοίτα τι πήγε και εκτύπωσε ο άτιμος...για να σε τιμωρήσει για το προχτεσινό σας καβγαδάκι. Τον κοιτάς, και αντικρίζοντας τα μούτρα του μέχρι το πάτωμα, καταλαβαίνεις ότι δεν πρόκειται περί φάρσας, ούτε κάποια camera βρίσκεται κρυμμένη μαγνητοσκοπώντας τις αντιδράσεις σου: το αγόρι σου πάει να υπηρετήσει τη μαμά πατρίδα. Άμεσα.
Δυστυχώς για σένα (και για τον ίδιο φαντάζομαι), δεν χρειάζεται να ρωτήσεις συνταγματολόγο για να μάθεις ότι η στρατιωτική θητεία είναι υποχρεωτική, καθώς και ότι δυστυχώς το να τον έχεις στο στρατόπεδο που απέχει δύο χιλιόμετρα από το σπίτι σου δεν είναι στο χέρι σου: τα χιλιόμετρα που θα σας χωρίσουν θα είναι πολλά, οι μήνες που έρχονται σου μοιάζουν με βουνό έτοιμο να σε καταπλακώσει, και η ίδια βλέπεις μπροστά σου έναν τεράστιο Γολγοθά που δεν ξέρεις κατά πόσο θα αντέξεις να ανέβεις… Κοπελιά, ψυχραιμία!
Πρόκειται για μία από τις πλέον ζόρικες φάσεις μίας σχέσης, δεν υπάρχει αμφιβολία. Και θες λόγω ολόφρεσκης εμπειρίας, θες γιατί έχω πάθει και μάθει, η αντιμετώπιση από μέρους σου και όχι από τη δική του πλευρά είναι αυτή που θα γείρει αποφασιστικά την πλάστιγγα στο εν λόγω σημείο καμπής προς τη μία ή την άλλη πλευρά. Οι οδηγίες προς ναυτιλλόμενες κοπέλες υποψήφιων φαντάρων είναι πολύ συγκεκριμένες, και καλό είναι να τις μελετήσεις, ως ένα πρώτο crash test, για να ξέρςις τι δρόμος ανοίγεται μπροστά σου:
Μην αρχίσεις τις υστερίες. Τα κλάματα και η κρίση πανικού, η μουρμούρα και η περιφορά σου σαν ζωντανή νεκρή, μπορεί να συμβάλλει θαυμάσια στο να του διαλύσει περαιτέρω την ήδη στα Τάρταρα ευρισκόμενη ψυχολογία του και να τον οδηγήσει σε εκρήξεις θυμού που απορημένη θα αντιμετωπίζεις ως «υπερβολικές αντιδράσεις» εκ μέρους του. Γιατί, και sorry που θα στο πω, αυτός βρίσκεται στη ζόρικη θέση κι όχι εσύ, άρα ΜΑΛΛΟΝ τα δικά του αισθήματα βρίσκονται σε προτεραιότητα, αν δεν σε πειράζει κιόλας, δηλαδή…
Η πέτρα της υπομονής. Είναι αυτή που πρέπει να φορτώσεις στον ώμο και να ξεκινήσεις την ανάβαση (στο Γολγοθά που λέγαμε; Α γεια σου…) Κάνε όχι ένα, αλλά πολλά τσικ παραπάνω υπομονή απέναντι του, μην του πηγαίνεις κόντρα σε ό,τι λέει, και προσπάθησε να δείχνεις κατανόηση. Ειδικά όσο πλησιάζουν οι μέρες, αλλά και τον πρώτο καιρό της κατάταξης δεν θα περιμένεις να τον ακούς και μες στην καλή χαρά. Το να ξεσπάσει επάνω σου είναι φυσιολογικό, γιατί είσαι ο άνθρωπος του και γιατί κάπου πρέπει να βγάλει όλα αυτά που μαζεύει (και είναι πολλά κάθε μέρα, πίστεψε με). Δίνε τόπο στην οργή και άφηνε κάποια πράγματα να περνάνε στο ντούκου, ακόμη κι όταν είναι υπερβολικός, σε καλό θα σου βγει…
Στήριξη, στήριξη, στήριξη! Τώρα είναι η κατάλληλη ώρα για να δείξεις πόσο δυνατή είναι η σχέση σας, και σε τι βαθμό εκτίμησης παίζει στον προσωπικό σου μετρητή. Να είσαι εκεί για αυτόν, όσο περισσότερο μπορείς, και να ανταποκριθείς όπως στο ζητήσει (καθένας έχει τον τρόπο του). Θες με τηλέφωνο σκουλαρίκι, θες με παράλληλο καθημερινό μέτρημα των ημερών που απομένουν, θες με λίγες και καθαρές κουβέντες, εσύ απλά μην προσπαθήσεις να του επιβάλλεις τίποτα παραπάνω από αυτό που καταλαβαίνεις ότι ζητά από σένα. Και προς Θεού, μην του σπάσεις τα νεύρα χειρότερα, με τηλεφωνήματα ανά δέκα λεπτά, δεν τον βοηθάς καθόλου με αυτόν τον τρόπο, να το ξέρεις…
Μην παίξεις με την ψυχολογία του. Είναι ότι χειρότερο μπορείς να κάνεις, και οδηγεί ασφαλώς στην καταστροφή με γοργούς ρυθμούς. Το να σε παίρνει τηλέφωνο και κάθε βράδυ, αλλά κάθε βράδυ, να σε βρίσκει έξω, διασκεδάζοντας με τις φίλες σου, και εσένα να του τονίζεις το πόσο τέλεια περνάς, μπορεί και να τον βγάλει από τα όρια του λίγο γρηγορότερα από το αναμενόμενο. Δεν σου είπα, να κάθεσαι κλεισμένη στο σπίτι, μαυροφορεμένη και με το τσεμπέρι της χήρας, αλλά σε όλα υπάρχει και ένα όριο καθώς και ο σωστός τρόπος χειρισμού του. Και το να του κάνεις κομματάκια τον ήδη εύθραυστο ψυχικό του κόσμο, είτε έτσι, είτε ακούγοντας σε να κλαις με αναφιλητά σε κάθε μεταξύ σας επικοινωνία, ε αυτό είναι από μόνο του ασφαλές ή για να αραιώσει τις επικοινωνίες ή να τον κυνηγάνε για λιποταξία από το στρατόπεδο λίαν συντόμως…
Αν δεν μπορείς, άστο! Αν βλέπεις ότι δεν μπορείς ούτε την απόσταση, ούτε το χρονικό διάστημα που απαιτείται να μείνετε χωριστά, ούτε γενικά πολυγουστάρεις να τον στηρίξεις, γιατί εντάξει, δεν είχατε και τίποτα ιδιαίτερο στην τελική (δεν θες να σχολιάσω ελπίζω), τότε είναι απείρως εντιμότερο να απομακρυνθείς όσο είναι ακόμη καιρός, ει δυνατόν ακόμη και προτού καταταγεί, ώστε να του κάνεις το μικρότερο δυνατό κακό. Το να τον κοροϊδεύεις και να του σερβίρεις τη χυλοπίτα με αυτόν ήδη να βαράει σκοπέτα και περιπόλους , είναι ο πλέον ανέντιμος και αισχρός τρόπος που μπορείς να βρεις. Η αγάπη και η συντροφικότητα δεν είναι για όλους, σύμφωνοι. Και είναι πολλοί αυτοί που επιλέγουν να την κάνουν με ελαφρά στη δύσκολη στιγμή, αποδεικνύοντας το ποιόν τους και την ανυπαρξία των συναισθημάτων που έτρεφαν για τον άλλο. Και αισθημάτων γενικά εντός τους, μη σου πω… Δείξε τη στοιχειώδη αξιοπρέπεια να απομακρυνθείς όσο είναι καιρός, και μη φοβάσαι για αυτόν, θα βρει αλλού τη στήριξη που χρειάζεται. Και σίγουρα, όταν απολυθεί, θα του έχεις προσφέρει τουλάχιστον ένα εξαιρετικά καλό μάθημα, και μία βοήθεια ανέλπιστη, ώστε η επόμενη επιλογή του να αποδειχτεί πολύ καλύτερη και σίγουρα ουσιωδέστερη. Και με το απολυτήριο στα χέρια…
source:marymary.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου